bayramda evde olduğu ve misafir gelmesine rağmen netten çıkmamaktır. elbiselerimi yurtta unutmuşum lan kafama edeyim, şortla kimsenin karşısına çıkamam. zaten komşular üzerinde potansiyel bi satanist imajı çizilmiş, bi de böyle "şuna bak ramazan bayramını iplemiyor" denmesini istemem. bilgisayar yegane dostum kaldı bu bayramda-da.
her bayramda gezmek yerine evde oturup, misafirlerin eve akın akın gelmesini bekleyenler için vazgeçilmez bir aktivite. iğrenç sohbetlerden bunaldığınızda en iyi seçenektir internet.
(bkz: ben denedim oldu)
hasta olmak,5 dakikada bir hapşurmaktır. yine de yanındaki camı kapatmayıp dışarıdaki güzel havayı hissedebilmeye calışmaktır. takılacak baska kimsenin olmayısıdır, yalnızlıktır ulan ! efkar bastı pardon..
15 saatlik köprü trafiğini geçip üsküdar'ın bi yerlerindeki misafirlere gitmektense, beyoğlu'nda öğlen saatlerinde beleşe rakı içtikten sonra kafeye gelip tütün tüttürerek yapılması, daha iyi eylem.
