bayramın birinci gününün şu saati itibariyle ziline basılmamış, kapısına vurulmamış yazardır.
hoş ilk günün verdiği kurban telaşının neticesinde genelde ikinci gün kapılar aşınır ancak bulunduğum muhitte dördüncü gününde bile gelen gidenin olamayacağı izlenimi var. ne çocuk kahkahaları, ne yahni kokusu ne de şıkır şıkır kıyafetli kimseler. dağ başında bir yerde de oturmuyorum ya da avrupa'da, bildiğin yurdum mahallesi. öğrenci olmayagör ve bayramı iş nedeniyle yalnız geçirmeyegör, adamı ağır bir hüzün kaplıyor. sözlük de olmasa anlayacağımız yok bugünün bayram olduğunu. işte böyle be sözlük.
