oluk oluk insan yağıyor evimize. onlara annemin pişirdiği böreği, eti , dolmayı, baklavayı insan midesini insanlıktan çıkarıcak ikramları sunuyoruz. birisi sesleniyor sen diyor ben diyorum ve boşluk..sen gazi de okuyordun değil mi diyor evet diyorum fakülten diyor iktisadi idari bilimler diyorum geleceğini kurtarmışsın diyor ona dönüp şimdi mi kurtaramadım demek istiyorum
şimdi mi senin gereksiz sorularına cevap vererek geçirdim demek istiyorum senin yüzüne tükürüklerimi ve tüm iğrenç sözlerimi saçmak istiyorum demek istiyorum ve iktisadi bir mantıkla sonsuz istekler kıt kaynaklar kaynağımı tüketen ailem ve sizlersiniz demek istiyorum o kadar şey söylemek istiyorum ki ama sadece geleceğim parlaklıkta sınır tanımıyor diyorum annemin seni doğurmakla yaptığım yanlışı seni öldürmekle düzelteceğim bakışıyla susuyorum. bunlar oluyor insanların midesi etle doluyor bense gereksiz soruları cevaplamanın verdiği sinirle doluyorum. şimdi diyorum şimdi bleach izlemek vardı. sonra düşünüyorum ki şimdi hiçbirşey yapmamak vardı ve bu durumdan kat kat iyiydi. bir süre izliyorum olanları çok ciddiler ve her an tüm küresel sorunları öldürebilecek çözümler üretiyorlar siyasetten, iktisattan konuşuyorlar ve bana dönüyor biri o an tehlikenin yaklaştığını anlıyorum ve iktisadi analizlerimi kendime saklamak istiyorum bakışını atıyorum ona tabi bakışlarımın sırrını çözemiyor ee ekonomist hanım ne olacak bu ülkenin hali ekonomisi diyor sorunun gereksizliği karşısında normal insan rolünü annem tarafından üstlenmek zorunda bırakıldığım için cevap vermek zorunda kalıyorum istihdam dı büyümeydi son çeyrekti tüm açıklamaları yapıyorum kendimi iktisat proföseri gibi tanıtıyorum büyülenmiş gözlerle bana bakıyorlar beter olun diyorum o baktığınız bakış açısından yoksun kalın diyorum tabi bunları içten söylüyorum içtenliğimle söylüyorum ki bu ülkenin hali hatta dünyanın hali halsiz kalsın dünyanın kalbi dursun hepimiz kurtulalım diyorum. ama şimdilik dünyanın kalbi durmasa da olur bayram sonlansın normal davranışları sergilemek zorundalığım kalksın ve kendi dünyamı yaşar hale geleyim yeter. karamsarlıktan ölsem de insanlık arasında ölmekten iyidir. bayram sevmeyen değil insan sevmeyen halim var ve ben bu halle insan arasına karışamıyorum.
