genellikle çocukların duyduğu ve büyüdükçe kaybolduğu söylenen sevinçtir. bunun sebebi çocukların dünyası basittir ancak büyüdükçe griyi öğrenir insan. çocukken sadece iyi-kötü vardır. ve bayram günlerinde hiç kimse kötü olamaz, olmayacaktır. birbirini kırmayacak, kavga etmeyecek, bağırmayacak, sinirlenmeyecek veya küsmeyecektir.
işe bu yönüyle baktığımızda, bayramlar çocukların adeta panik odasıdır. bir çocuğun dünyasının bu türlü şiddet odaklı realiteler üzerine kurulu olması ise düşündürücüdür.
