zaten haftada bir kaç gün tek başına mezarlık ziyareti yapan kişi için alışılmış bir durumdur. fakat bu bayram babamsız geçireciğim ilk bayram olması sebebiyle daha da acı olacak.
bayram sabahının engin ferahlığında, sabah, bayram namazı çıkışında, elini öpmeden kimsenin, gönül yakan bir arzunun peşinden gitmektir. ilk, onunla bayramlaşmak. Önce eller göğe yükselir. Rahmet dilenir kabrinde yatana. Yabani otlar temizlenir. Mezar sulanır. Sonra, etrafta da kimseler yoksa, mezartaşı kucaklanır, özlenenin yerine, gözlerden boşanan yaşlar, ısıtır soğuk mermeri. Dökülür dudaklardan söylenmemiş sevgi sözleri. paylaşılır, paylaşılmamış olan... Gerisin geri yürürken ayaklar hayata, tek başına mezarlık ziyareti yapmak, yüreğini orada bırakmaktır...
