bayram sabahı baba camiden geldikten sonra yapılan el öpme ritüelidir.
tanım faslını geçtikten sonra konumuza dönebiliriz. bayram sabahları en çok çekindiğim şeylerden birisi de el öpme faslıdır. baba camiye gitmiştir. geldikten sonra el öpülecektir. bilemiyorum sebebini ama tanımadığım birinin elini öperken bile bu denli gerilmiyorum. anne babayla muhabbet diye bir şey kalmamış bireyler için bu çok zor bir aşamadır. önce annenin yanına gidersin. o biraz yumuşak huyludur. önce onun elini öpersin. önceki gün çok büyük bir tartışma yaşasanız bile o hala "hıh.. yaramaz çocuk..ne zaman adam olucaksın sen.." edasıyla gülümseyerek verir elini size. öss de bile bu kadar heyecanlanmamıştım olm. babaya gelir sıra. babayarolara geleceksinizdir. o an.. biliyorsunuz işte. babayla aranız çok iyi olsa bile yaşarsınız o stresi. bir de ben hiç içten sarılmadım babama,anneme. çok büyük bir eksikliktir bu. babanın karşısına geçilir.. elini öpmeye yeltendiğiniz an elini çeker sizden. sadece tokalaşır. içinizde bir şeylerin paramparça olduğunu hissedersiniz. dudaklarınız büzülür. odaya gidersiniz büyük bir hızla. ve iki damla gözyaşı süzülür yanaklarınızdan. babayla yaşanılan tatsızlıklar demek ki geçmemiş. demekki hala kırgınlık taşıyor yüreciğinde.. sizin de pek iyi olduğunuz söylenemez ama bayram sabahıdır. bayramdır. ve her şeye rağmen ...
ben şimdi babası olmayanları düşünüyorum da...
