yurdumda bayram namazlarına takımını, yeni pasparlak kundurasını, katlama yerleri belli süveter, ceket vs ile gelen çocuktur.
yılda bi kere de olsa yeni kıyafet almanın heyecanıyla bayram sabahı zor yapılır.
namaz dönüşü beklenmez namaza gidilirken giyilir o bayramlıklar.
sonrasında bayram gezisinde sokaklarda binlerce takım elbise giymiş arkadaşlarını bekleyen çocuklar görülür.
sıktığı için çıkarılmış ceket, beyaz gömlek üstüne siyah yelek, sivri burun kundura ve elde patlatılmayı bekleyen torpil...
çocuğun yeni kıyafete bu kadar düşkün olması belki de ilerideki tüketim toplumuna bir hazırlık kampı olarak değerlendirilebilir gibi geldi bana. ne seviniyon o kadar. pantalon gömlek ne olmuş yani. vermeyin çoşkuyu küçüklere, yeninin dayanılmaz cazibesi geldi aklıma bak schopenhour dan. demek ki çocukta da işe yarıyormuş.
