şeker, harçlık, mangal, kuzenlerle azıtmalar, atari salonlarında eriyen jetonlar, sabah sabah trt'de yayınlanan charlie chaplin filmleri. kaç gün kaldı diye şafak sayardım. kelle başını sayıp beklenen getiriyi hesaPLAMALAR ve alınacak yeni oyuncağın hayalini kurmalar. street fighter oynarken gelip "bırak geçiyim" diyen elemanlardan fırsat bulup ken vs. ryu kapışmaları. evet bayram doğum günümden bile özeldi. annemi düşünüp üst baş alan gıcık teyze ve dayılar bayram gelince mecburen nakit çalışırlardı.
olay eski bayramların güzelliği değil. eskiden çocuk olmakla alakalı. henüz para=yaşamak anlamına gelmediği yıllar. para= oyuncak, jeton, eğlenmek vb...
şimdi kocaman eşşek kadar (babam öyle der) olduk. ilk gün dede, ebe, akraba ziyareti. arkadaşları son güne itele. daha ikinci günden düşünüyorum "ne yapıcam lan ben bu bayram" ?
