,,,şort ile değil eşofman hatta gece kıyafeti ile misafir önüne çıkılmaz. Hatta gelen anne-baba-akraba ise dahada önem arz eder. Çünkü; artık ihtiyarlayan anne-babalarımızı 1-2 bayram daha ya görür ya göremeyiz. Bu davranışımız karşısındaki insana-kendine saygı olarak görülür'ki olumsuz bir durumda anne-babalarımızı kırabiliriz.
Yetiştirip dünyaya getirdiği evlatlarını kendinden dünyaya bırakılan bir parça olarak gördüklerinden, ''mezarıma küfrettirme evlat'' tavsiyesindeki ana başlıklardan biride misafirler karşısındaki kılık-kıyafet-davranış oluyor.
,,şahsen yetiştiğim aile ortamı ve bendeniz hala bu geleneği devam ettiriyor. Free olamıyoruz yani.
toplum tabuları arasında ezilen bünyelerin maruz kaldığı gereksiz aktivite.
halbuki halalar, dayılar, amcaoğulları, görümceler gelse karşılarına çıksam şortumla uzatsam ayaklarımı kumandayı da vermesem kimselere sonra akrabalarda üstlerine rahat bişeyler giyse vursak taşşak muhabbetinin gözüne ev tadından yenmez.*
Sadece kot giymekle kalinsa denilecek durumdur. Bunun bayanlar icin saci, makyaji da var.
Hazir beklemenin verdigi rahatsizlik hakimdir. O kadar giyinilmisse evden cikip gidilmelidir.
işkencedir.aileniz bu konulara özen veriyorsa durum iyice çekilmezbir hal almaktadır.adana veya mersin'de şort haricinde herhangi bir şey giymek akıl karı değil.*
misafir gelebilir diye bekleyip bekleyip kotla bir köşede sızıp kalmaktır. zil çalınca uyunan koltuktan fırlayıp kapıya koşmaktır.
hatta bayram diye sabah sekiz buçukta ailece kahvaltı etmekle aynı hissi yaşatır.
hiiiç bana göre değil kardeşim. giyerim pijamamı otururum yine ortalık yerde. salonumda vs. ben böyleyim . çalışan insanlar için, sürekli resmi kıyafetlerle dolaşanlar için, bayram, tatildir ve tatil kıyafeti pijamadır. yaşasın pijama!
kotun üstünde ne olduğuna göre değişebilecek durumdur. belki kot taşlı kottur. belki üzerine giyilen kotla uyumludur şık gösteriyordur. hemen kötü düşünmeyelim. kot okadar da sıradan değildir.
her an misafir gelir telaşesiyle evde kotla gezinmektir. mübarek günde çekilen acıların en büyüğüdür. daha kötüsü gelen misafirin biri bile "aaa kotun ne kadar güzelmiş sebarstian" bile dememesidir.
