bayram arifesinde yapılmış olsa da tüm zamanlara yayılması umulan istektir.
Ne zaman bu kadar hissizleştik katılaştık duyarsızlaştık milletçe. anlamak cidden güç.
Önümüz kurban bayramı, yani fakirleri hatırlama, iki lokma ekmeğe ihtiyacı olanların yaşadıklarını anlıyormuş gibi yapma zamanı...
vardır bizim böyle zamanlarımız;
Ramazanlarımız, kandillerimiz vardır özel günlerimiz vardır aciz olanların hatır gönül muhasebesini tutmamıza teşvik eden. fitreler verilir zekatlar verilir yardımlar yapılır erzaklar hazırlanır bir iyilik furyasıdır alır gider dört bir yanı...
kurulmuş, takvimlerde kırmızı ile işaretlenmiş zamanlar dışında doktorgibi kötü yönümüz hüküm sürmüştür ne de olsa...
söz konusu toplumsal duyarlılık dönemlerinde hüviyet değiştiren patronlar, komşular vardır, zenginler ,mutlak çoğunluklar, kendini vicdanlı sananlar vardır. Oysa o patron erzak vererek vicdanını hafifletir zamanında sigortasını yatırmadığı, alın terinin karşılığını vermediği işçisine karşı. o zenginler israf ettikleri ile ne kadar insanın ihya olacağını hatırladıklarında zevk alma kat sayısında yaşanan azalmayı gidermek adına bir kaç israflık miktarı yardım maksadıyla harcar.
ve biz; yolda ölen bir zavallı görüp de sırtını dönen, yaralı birini "arabam kan olur kim temizleyecek döşemeleri sonra" diyerek hastaneye götürmeyi reddeden, komşusu açken tok yatmanın piyasa kanunu olarak algılayıp kendi tokluğumuzun bu sistem sayesinde var olduğunu düşünenler. bizler; format çekmek için zifiri belleklerimize değişiriz bu müstesna zaman dilimlerinde. Zannetmeyin ki ihtiyaç sahipleri için, vazifemiz, mecburiyetimiz olduğu için zannetmeyin ki insanlık, vatandaşlık, Müslümanlık gereği olduğu için.
bir sus payına ihtiyaç duyan vicdanımızı oyalamak için yapmaktayız bu fiilleri...
evet bir kurban daha geldi, ve bir senelik eylemsizliğimiz, göz yumuşlarımız, acılarla ezilen insanlara kafa çevirişlerimizi unutturacak bir tuş daha çıktı önümüze, hadi basalım yuvarlak silme tuşuna, hadi bağışlayın kurbanlarınızı, yapın yardımlarınızı ve unutun. bir nehir akıp gitsin...
ama unutmayın, ve aklınızdan çıkarmayın ki; vicdanınızın kıyısında, köşeciğinde, ücra bir bölgesinde cılız bir ses mütemadiyen inletecektir koca vücudunuzu yerli yersiz;
Gereken maddi yardım, bağış, para pul değildir, sevgidir bağışlanması gereken asıl öğe. gelin sevgi bağışlayın biraz da...geri kalan her şey kendiliğinden -sevgi sebebiyle- paylaşılır zaten.
Biz büyüdük ve kirlendi derler dünya, hâlbuki kirlenen insanlardır dünya değil.
