bir de yılmaz odabaşı'nın cehennem bileti isimli şiiri vardır ki bu tüm okul hayatımız boyunca beynimize beynimize itiştirilen birtakım "zoraki değerler"e çomak sokar.
"bayrakları bayrak yapan bayrak imalatçılarıdır
toprak, eğer uğrunda ölen varsa, utanmalıdır."
diger ulke bayraklarinin bayrak olmadigi sonucuna varilan onerme.
baska bisey o zaman onlar. dalgalanan cizgili, alaca bulaca seyler...
bayraga ozunu veren sey icerdigi dil, din, kultur, tarih birligidir.
ulus olmanin sartidir yani. kan, siddet, vatan , millet iyi hos ta baska bir ulke benim kanim daha koyu kirmizi lan , benim bayragim daha bayrak dese ne yapacagiz?
ultra milliyetçi bir deyiştir. yuh artık denilesidir. bir ülke, vatan için yapılacak iyi bir şeydir uğruna ölmek ama en iyisi değildir dedirten deyiştir.
bayrak, kollektif bilinçaltı oluşturma sembolüdür. yani ulus devlet ister ki efendim -bu devletin güdümündeki topluluklar ulus olma bilinci elde etsinler ki ben var olabileyim- öte yandan bu sembole duygusal bağı perçinlemek için "kan" meselesi önemlidir. bayrağın üstündeki kan, vatan için ölmek ya da öldürülmek edimlerini karşılayarak hem bu türden ölümlerin kutsallığına hem de sembolün kutsallığına dikkat çeker. yani ulus devlet demek ister ki efendim -uğrumda ölecek vatandaşlarım olmazsa ben nasıl ayakta durabilirim?-
vatan ve bayrak kavramlarını tarihsel materyalizmin kokuşmuş tezleriyle eleştiren beylik cümlesi sahibi kişilerin hiçbir zaman anlayamayacağı bir şiir mısraı.
burada anlatılmak istenenin"bayrakta kan yoksa o bayrağa bayrak denmez" olmadığını anlayabilmek için,öncelikle bir toplumda şairlerin ve düşünürlerin rolü hakkında fikir sahibi olmak icap eder.
mehmed akif'in bizim tarihimiz üzerindeki rolü,puşkin'in rusya'ya,hegel'in almanya'ya kattıkları hakkında bilgimiz olmazsa,her olayın altında bi yeniği ararız.
...
Arkadaşlar! dünyada fetihlerin iki aracı vardır. Biri kılıç, diğeri saban. Başka yerde de söyledim ve burada bir daha tekrarı yararlı buluyorum. Zaferinin aracı yalnız kılınçtan oluşan bir millet, bir gün girdiği yerden kovulur, rezil edilir, sefil ve perişan olur. Öyle milletlerin sefaleti, perişanlığı o kadar büyük ve acı olur ki, kendi memleketinde bile esir bir halde kalabilir. Onun için gerçek fetihler yalnız kılınçla değil, sabanla yapılandır. Milletleri vatanlarında yerleştirmenin, millete aynı kararda sürekli tutma vermenin aracı sabandır, saban, kılıç gibi değildir. O kullanıldıkça kuvvetlenir. Kılıç kullanan kol çok geçmeden yorulduğu halde sapanını kullanan kol zaman geçtikçe toprağın daha çok sahibi olur. Kılıç ve saban bu iki fatihten birincisi, ikincisine daima yenildi. Tarihin bütün olayları hayatın bütün gözlemleri bunu doğruluyor. Milletimiz çok büyük acılar, yenilgiler görmüştür. Bütün olanlardan sonra yine bu topraklarda bulunuyorsa bunun gerçek sebebi şundadır: Çünkü Türk çiftçisi bir eliyle kılıncını kullanırken, diğer elindeki sabanla topraktan ayrılmadı. Eğer milletimizin büyük çoğunluğu çiftçi olmasaydı biz bugün dünya yüzünde bulunmayacaktık.
...
biz, bu sözlerin anlamını anlamadığımız için, bizim için önemli olan hala kandır. ancak o kanla övünebiliyoruz. keşke bu kan edebiyatını bırakıp "bu bayrağın al rengi, tan kızıllığında parlayan buğday tarlalarından gelir" diyebilseydik. ne kadar insan ölürse ölsün; hala sokaklara tükürülüyorsa, ormanlar villalara yeniliyorsa, ülkeyi soymak prim yapıyorsa, bilim kapı dışına atılıyorsa orası vatan falan değildir.
bayrakları bayrak yapan, sade ortak acılar değil ortak sevinçlerdir de. bir ülkede herkesin sevineceği şeyler olmuyorsa, herkesin üzüleceği şeylerin olması kaçınılmazdır.
kendini, nazizmin ya da her türlü faşizmin karşısında hisseden ama -altını çizerek söylüyorum- önyargılardan da sıyrılabilmiş bir yazarın savunabileceği kutsal ve milli bir tez. başta da dediğim gibi nazizme karşıyım. ama doğru her yerde doğrudur. kimin ağzında çıkarsa çıksın. bu adolf hitler olsa bile.
"kaybedilen her karış toprak anavatana ateşli protestolarla değil, kılıcın indirdiği zafer darbeleriyle katılacaktır." hitler/kavgam
"savaşmaktan kaçınır kim varsa alnı kara,
kan dökmesini bilenler hükmeder topraklara" h.n.atsız
her duyduğumda tüylerimi diken diken eden, tamamı şu şekilde olan bir mısra:
"bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır. toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır."
yanlış bir tespittir. bilgi eksikliğinden değilse görme ve algı yetersizliğinden ileri gelmektedir. çünkü aşikar bir realite varsa o da; bayrakları bayrak yapan bayrak imalatçılarıdır.
(bkz: yılmaz odabaşı)
tüm ülkelerin sınır çizgilerinin o toprakları kazanmak için savaşan insanların kanlarıyla çizildiğini anlatır.
o yüzden bayrağa saygı kutsaldır. hangi ülkenin olursa olsun.
evet böyledir, bayrak kutsaldır ve indirlmiş olması hüzün vericidir! bayrağımız insanlığımızın ve özgürlüğümüzün sembolüdür! kimse türk bayrağını inderemez hele hele türk bayrağını hiç!
