geçen yaz pek samimi olmadığım liseden arkadaşlarla toplandığımızda karşı cinsin populasyonunun hayli yüksek olduğu bir ortamda -istemeyerek bi siktir git ya- diye haykırdıktan sonra tüm kızların bakışlarının bana çevrildiği hissedince yerine dibine girdim. ama iyi ki öyle demişim. çünkü sap sap oturmayı bıraktım rahatladım açıldım. benim gibi asosyal bi odun bile muhabbete falan girdi. belki kısmetimiz falan açılır dedik ama yok kardeşim. toplaşmanın başından beri kalabalıklar içinde ki yalnızı oynayan ben; ayrılırken yine kendim oldum. bunların hepsi bi yana, eğer dostun-yakın arkadaşın değilse, daha önceden amk lı konuşmuyorsanız bir bayanın yanında küfür eden en odundan daha odundur. ben hariç, o istisnai bir durumdu.
