edebiyatımızın tepe noktalarından biri. vüs'at o. bener gerçek bir bilinç akışıyla yazmıştır bu romanını. 80 sayfa civarıdır ama okuması en zor romanlardan biridir. 17 yaşında tanıştım bu romanla, babamın kitaplığında köhnemiş bir halde duruyordu. okuma açlığıyla geçen o dönemimde, ne bener'i tanıyordum ne de gerçek bir edebiyat zevkine sahiptim. boyutlarına bakıp küçümsemiştim kitabı, "iki saatte bitiririm ben bunu" diye ergen özgüveni ile başladım okumaya. sahiden de iki saatte bitirdim ama kafası karışmış bir ergen olarak bitirdim. anlam dünyamda konumlandıramadığım bir noktadaydı. o kitabı orada bıraktım sonra 20 yaşında bir sahafta yky'den basılmış yeni basımına denk gelince tekrar hatırıma düştü bu defa kitabı edindim. üç sene içerisinde ne değişmişti tam olarak bilemiyorum ama bu zavallı ahlaksiz ve sorumsumsuz kulunuz bu defa kitaptan daha bir zevk aldı, kafası daha az karışmıştı ama kafa karışıklığı hala oralarda bir yerde geziniyordu. şimdi 24 yaşındayım kitapla tanışmamın üzerinden 7 sene geçti, edebi açlığımı hala doyuramadım, vüs'at bener'in diğer kitaplarını kitaplığımın baş köşesine koydum, onun her yönünden yararlandım, daha başka bir sürü yazarla tanıştım, bener'in deyimiyle bilinçsizliğimin aç bilincini doyurmaya çalıştım lakin bay muannit sahtegi'nin git gellerini tekrar tekrar okumayı bir türlü bırakmadım. her okuyuşumda farklı bir anlamlandırmayla konumladım. ve bu kitap bana onca zaman içerisinde bir şeyi fark ettirdi "artık anlıyorum." demenin zorluğunu. bir gün bu cümleyi göğsümü gere gere kullanacağım, işte ben o gün tükeneceğim.
http://ulu.li/ujgtah bu adreste bulabileceğiniz, mustafa kurt tarafından hazırlanan "1950 sonrası türk edebiyatında varoluşçu felsefeden etkilenen yazarların romanlarında yapı, tema ve anlatma" doktora tezinde ayrıntılı bir şekilde incelenmiş kitap.
edit akbayram ve gardaşlar: bir zaman en zor okunan türkçe roman seçilmişliği de vakidir o yüzden bu ve benzeri çalışmalardan faydalanmak yararlı oluyor.
-kimileri ‘ne cok kendinlesin, kendine aciyorsun’u carptilar suratima. eglendirici degilsem, kapkaraligima dayanamiyorlar. verdigim zekat yetmiyor mu? soz bickinligim? alsaniza acimi siz de dev dalgalar biraz koynunuza. soguksunuz. buzsunuz, benden beter!
-ben kendi payima, feryatli figanli arabesklerle ruhumu besleyemedigim icin uyumsuzlastim. dogrusu ayip ettim, kendi basima bok yedim, sizlerden irak kaldim. yesil sabun neme yetmiyor. dislerime misvak nereden bulayim, tuzla ovarim, hadi olsun olsun o da karbonatla. o da luks ya neyse.
-kotumsermisim. elli yil, bes asagi, bes yukari bunlari yasadim. kac turkumuz iyimser? agit yakmaktan, diz dovmekten hic kurtulduk mu?
