bazen kafanı dağıtman, yalnız kalıp düşünmen için uzaklara gitmen gerekir. o zaman da bavulunu açar, üç beş giysi, birkaç kitap doldurup uzaklara gidersin.
seyahat öncesi gerekli hazırlıktır.
isterse gidilecek yer çok istensin,isterse istenmesin işkence olan eylem.
ne giysem, maksimum ne koysam da yer kaplamasa diye düşünülür.
ha bir de gideceğiniz yere ekilirseniz,küfrede küfrede boşaltırsınız o bavulu,o ayrı bir mevzu.
gidilecek yere göre etkileri sıkıcı ve zevkli olabilecek eylemdir.
*eğer seyahat çok sevilen, güzel şeyler anımsatan yere yapılıyorsa kişi oldukça özenerek ve eğlenerek gerçekleştirir bu eylemi.
*ama istenmeyen, pek de sevilerek yapılmayan bir seyahat için gerçekleşiyorsa ne siz sorun ne ben söyleyeyim. adama işkence gibi gelir. buruşturup atarsın bavula tişörtleri, şarj aletini-diş fırçanı muhakkak unutursun. o bavul defalarca açılır kapanır.
#23340347 yazdığım entry sonrası tekrar aranıp hadi trafik açılmış çıkıyoruz denilmesi üzerine lan hangisini alsam acaba bunu koymasam mı, denize girer miyim, şortu alsam mı derkene... Zilizilizilizili
fantastiko- Alo
arkadaş- köprü rezaletmiş yarın çıkıyoruz kesin.
- bak çıldırtmayın adamı şak mı yapıyosunuz?
- yok yok bu kesin yarın sabahtan çıkıyoruz, vallahi bak.
- gelmiyom lan bu ne.(burda çeşitli küfür içeren atasözü ve deyimler kullanılmıştır)
- tamam kanka biz seni evinden alcaz sabah(bi de onların eve gidecektim 1 saat mesafe)
- iyi neyse tamam
diye bir dialog geçmiş ve sonunda bavullarımı dahi taşıtacak kıvama gelmişdir. Ha bi çıkarım olmasa salacaktım kediyi trafoya o ayrı.
işte böyle bir anımın olmasını sağlayan bir eylemdir.
lisede yatılı okuduğum için çok yaşadığım hala da yaşamakta olduğum şeydir. az sonra başlarım diyerek çok sonrayada atılabilir önceden hazırlanıp kıyafetsizde kalınabilir.
az önce yapmak üzere olduğum işti. Lakin telefon çaldı ve fantastiko sabahın köründe çıkıyoruz, trafik var şimdi denilerek yığdığım eşyaları kırışmasın diye tekrar çıkartıp dumur olduğum harekettir.
Pek çok kişinin de aynı olayla karşılaşıp nefret ettiği eylemdir.
arasına mutlaka yalnızlık ve gizlenmiş gözyaşları katılan süreçtir. artık ayrılık vakti çatıp gelmiştir, tam kapıdan çıkarken arşimet misali: ''buldum buldum'' diyerek birkaç küçük eşyayı da itinayla yerleştirilmiş elbiselerin üzerine ''sen de burda dur, yer mi beğendirecez sana be'' edasıya fırlatma fiilinin son perdesidir bavulu hazır ve yola nazır hale getirmek.
kısa bir yolculuk içinse pek bir anlam ifade etmez.
ama yurtdışı için yapılıyorsa her türlü hazırlığın yanında farkında olmadan özleminizi, hasretinizi, kısacası sizi ülkenize bağlayan her şeyi katarsınız bavulunuza.
bu duygular görünmez pek, ta ki yurt dışında bavulu açana dek. gün geçtikçe onlara bakar, hasretinizi giderirsiniz. msn görüşmeleri kesmez bu duygunuzu. dışınız gülüyordur, ama içiniz yanıyordur o duygularla bir nevi.
yurdunuza geri dönmek için bavulunuzu hazırladığınızda, bu sefer de oranın size hissettirdiklerini koyarsınız. yine fark etmezsiniz, anlamazsınız ta ki yurda varıp hava limanında bavulunuza kavuşana kadar. bu sefer de orada yaşadığınız güzel anlar gelir gözünüzün önüne. anlarsınız çünkü o anlar bitmiştir artık.
basit bir eylem gibi görünür ama görünüşe aldanmamak lazım derler.
