ülkemizde görülen hadiselerden biridir. devletimizin doğuyu ihmal etmesi, doğuyu sadece askeri yönden güçlendirmesi,doğuya okul yapmaması, köprü yapmaması, doğu insanlarının ekonomik durumunu görmemesidir. kim bilir kaç kere ana haber bültenlerinde görmüşsünüzdür derme çatma yapılan okulda öğrencilerin soğuktan titreyerek ders işlediğini. okula gitmek için öğrencilerin kaç kilometre yürüdüğünü kim bilir kaç kere görmüşsünüzdür. seçimler yaklaştıkça "su, yol, köprü" vaadleri mitinglerde yankılanır ama zaferi elde eden partinin "su, yol, köprü" vaadi lafta kalır. doğuda vaad edilen "su, yol, köprü" malesef yoktur.
bir utanctir. yabancilarin turkiyeyle ilgili bir cok elestirisi on yargi degildir dogrudur. bugun dogudaki insanlarin bir cogu iranla iraktakilerle ayni sartlarla yasiyor. egitimsizlik, cocuk evlilikleri, tore cinayetleri kol geziyor ama cogu insan dogudan utaniyor yada gormemezlige geliyor. halbuki bu insanlara en gerekli sey ilk once egitimdir.
en büyük ayıplarımızdandır.
ayıp ki asla tayin seçeneği olarak doğu illerini yazmayız.
ayıp ki biz tercih etmediğimiz için doktorsuzluktan hastalanan ölenler, öğretmensizlikten eğitim görmeyip dağa çıkanlar var.
ayıp ki kimse gitmediği için zorunlu doğu hizmeti denen bi olgu var.
oysa koşarak gitmeliydi her vatan aşığı...
(bkz: nerde o günler)
(bkz: inşallah)
yoktur oyle bir sey. olsa bile bu kasitli olarak degil imkansizliklardan oturu vuku bulmustur. kalkinma denilen nesne oyle ha deyince olmuyor. cografi ve iktisadi sebebler ile kalkinma hamlesi ilk once bati illerinde baslamistir. zira batinin cografi ozellikleri buna daha bir musaiittir. imdi insafli dusunelim. bir ovada bulunan atiyorum bir denizli vilayetine ve dagin basinda bulunan bir mardin'e tunceli'ye kultur, medeniyet ve istihkam alani goturmek ayni is midir ? tabii ki de buralara her sey esit olarak gitmeyecektir. fakat devlet bunu art niyetli olarak degil imkansizliklardan dolayi boyle yapmistir.
