basın özgürlüğünün toplumun özgürlüğü olduğunu kavrayamayan ülkedir. aynı zamanda benim ülkemdir maalesef.
televizyonu açıyorsun, onlarca yüzlerce gazeteci hapise tıkılıyor, haklarında yüzlerce dava açılmış ve bir o kadarda suçlama var... yurdum insanı bunları görünce, vay şerefsizler bak ne dolaplar çevirmişler diyor. asılsız iddianameler, kanıtlanamayan suçlar, yargılanamadan yıllarca hapis yatan hatta hapishanede rahatsızlanıp ölenler umurunda bile değil... tek doğru bildiği gerçek, ona söylenenler olmuş.
peki kardeşim, adama demezler mi basın özgürlüğünün olmadığı yerde kendi özgürlüğünden nasıl söz edebilirsin? diye... derler demesine de benim halkım cevabını veremez. çünkü farkında bile değildir durumun. bizzat evinde televizyonunu izlerken, işyerinde gazetesini okurken suçladığı belkide cık cık cık diyerek okuduğu gazetecilerin içeriye atılışıyla kendi özgürlüğü kısıtlandığını bilmez.
basın hapiste, gidişat böyle devam ederse, sen kimden bilgi alacaksın? kimden gelişmeleri öğreneceksin? dünya ile bağlantını nasıl kuracaksın be adam? hergün gazete alıp haşır huşur okumasını, televizyonunu 19:00'da açıp izlemesini biliyorsun da, sana bilgiye ulaşabilme, enformasyona sahip olabilme özgürlüğünü verenler hapislere atılınca neden tepki göstermiyorsun?
kendi özgürlüğünü koruyamadığın sürece, vay arkadaş benim bilgi edinme hakkım elimden alınıyor diyemediğin sürece basın hapiste 5 yılda yatar 500 yıl da. sen kandırıldığınla, uydurulmuş gerçekliklerin beynine zorla yerleştirilmiş olmasıyla kalırsın.
bir ülkede benimsenmiş düşünceye, iktidar ideolojisine karşıt görüş besleyen bir muhalif medyanın olmamasının ne demek olduğunu ve durumun ciddiyetini anlayamamış yurdum insanı, ettiğini bulacak, bulduğu zaman da çoooooook geç olacak. hayırlısı.
not: dönem iktidarı eleştirilmekle birlikte, bahsedilenler geneldir ve her devir için yazılmıştır.
