Yürekleri dağlayan yalnızlıktır. Bir grupta, bass gitar çalarsınız, işinizde de iyisinizdir fakat o lead gitarist ve solist size göre her zaman ön plandadır. Insanlar onları sever, belki sizin adınızı bile bilmezler. O iki insan beraber coşarken, siz bi köşede yalnızlığınızla çalarsınız. Bütün dikkat o iki dingilin üzerindedir. Hatta baterist bile sizden daha çok tanınır. Yazıktır size.
guns n roses da slash ve axl'ın ardındaki duff mckagan, led zeppelin de robert plant ve jimmy page'ın ardındaki john paul jones, metallica da kırk ve james'ın ardındaki robert trujillo
Birkaç örnektir...
Sonuç olarak, bassçılar yalnız kalmasın onları da aranıza alın.
rock müzik, gitar odaklı bir müziktir. bu yalnızlığın nedeni de budur... eğer funk, fusion gibi tarzlara kayarsanız bu durum değişir. en basit örneği; (bkz: red hot chili peppers) (bkz: flea)
