dinleyiciler için önemsiz bir alettir, duyamazlar, dinleyemezler.
ne demiş üstadlar ;
Bass Gitar Duvarın Tuğlalarıdır, Bateri Onları Bir Arada Tutan Sıvadır, Elektro Onların Üzerinde Duran Bir Boyadır, Solo Duvarın Üzerinde Bir Kaç Resimdir, Ve Vokal ise O resimin içindeki güzel kadındır. Anlamayan insan Kıza Kilitlenir Ve Resim'lere Bakar, Biraz Anlayan Boyayı inceler, Ama Sadece Ustası Tuğlayı Ve Sıvayı Kontrol Edecek Kadar iyi Bilir.
15 yıldır davul çalan biri olarak başlamayı düşündüğüm enstrüman.
hali hazırda davulumu sattım. ya daha iyi bişey alacağım ya da yıllardır içimde heves olan bass gitara yöneleceğim. ve çok kararsızım sözlük. yıllarca bi çok grupta çalmış bir insan olarak; tabi ki yabancısı değiliz. ufak ufak çaldığımız parçalar, parmak egzersizlerimiz, bi ufak armoni bilgimiz mevcut ama "yeterince zaman ayırabilir miyim?" "kısa zamanda hevesim kaçar mı?" gibi sorular; daha da önemlisi "davul kadar zevk alabilir miyim?" sorusu kafamı fazlasıyla kurcalıyor. ama şu da beni fazlasıyla cezbediyor;
orta okulda kuzenimle müzik grubu kurma isteği hadisesi sırasında aldığım müzik aletidir. yaklaşık olarak 7 senedir çaldığım, güzel slap attığım enstrüman. ilk gitarım cort action ken şu anda cort gb35 kullanmaktayım. isteyenlere öneriler yapabilirim.
bilgisi olmayan birisiyle muhabbet arasında, normal gitar diye bir kavramdan bahseder. sen ne çalıyorsun diye sorduğunda
inadına tüm detayına kadar söylemek isteği; yamaha prestige beş telli perdesiz aktif manyetikli yekpare kasa bas gitar çalıyorum, gibi.
