basketbol ile futbolu karıştırmanın verdiği en doğal ve ilk tepkidir. nba tv ve türkiye basketbol ligi maçlarının televizyonlarda sıkça yayınlanması sonucunda çocukların basketbol hakkında küçük yaştan bilgi sahibi olmasından dolayı yeni neslin artık yapmasının güç olduğu bir hatadır. fakat bizim zamanımızda öyle miydi, basketbol maçları zaten tektük idi. nereden bileceksin basket kurallarını, herşey futbol ile bir.
steps kavramını öğrenmek ise ayrı bir işkencedir. steps hakkında yapılan ilk tanım; "topu sektireceksin hareket ederken, eğer duruyorsan bir ayağın sabit olacak, diğerini hareket ettirebilirsin". bunu duyan genç, zeki türk çocuğu hemen topu tutar (sektirmez çünkü kaybetme ihtimali var) ve sağ ayağını sabit yaparak sol adımını atar, sonra sol ayağını sabit yaparak sağ ayağını atar. bu şekilde yürüme faslına geçen çocuk steps konusunda bir çığır açar ama olmaz, dalga geçilir. (bkz: yaptım oradan biliyorum)
ilkokul yıllarında hemen her çocuğun yapmış olduğu hata. bir beden eğitimi dersinde, en önemli spor aktivitesi futbol olan çocukları öğretmenin basketbol oynatmaya kalkmasıyla başlar macera. takımlar kurulur, veletler bir oraya bir buraya koşuştururlar. üstüste boş dönülen hücumlar sonrasında bir kahraman çıkar ortaya, karpuzluk diye tabir edilen atışı yapar top çemberden içeri girer ve beklenen tepki gelir, "gol". hemen diğer çocuklar klasik bir gol sevinci yaparak birbirlerine sarılırlar, yumruklarını havaya kaldırıp "gol be gol işte ehe ehe" diye sevinirler. öğretmen için zor anlar başlamıştır artık, golden baskete sancılı geçiş dönemi. "gol değil basket bu çocuklar, futbol değil basketbol oynuyoruz." iplemez hiçbiri, devam ederler her baskete gol demeye. yıllar geçtikçe basket kavramı yerleşir zihinlere, telaşa gerek yoktur.
