mutsuzluğu gözlerinden okunan, sesinden anlaşılan birinin karşısına geçip de hayatının en mutlu gününü yaşadığından dem vuran kansızdan daha normal olan kişidir. mutluysa mutludur. nedir yani? herkes onun mutluluğuna katılmak zorunda mı? bebeğini henüz kaybetmiş birinin karşısına geçip de hamileliğin veya anneliğin dünyanın en güzel şeyi olduğunu söyleyerek mutluluğunu mu kanıtlamış oluyor bu insancık? haykırılan üzüntü kadar, haykırılan mutluluk da pek gerçekçi görünmüyor. haberleri olsun...
insafa gelen edit: gerçek mutlulara söylenecek bir şey yok. mutluluğu bilen, mutsuzluğu da bilir çünkü ve ona saygı duyar.
