üretim sürecinin bir öncekiyle aynı çapta tekrarlanmasıdır.
artı-değer kapitalistin kişisel tüketimi için kullanılır. emek ürünlerinin yeniden üretilmesiyle sınırlı değildir; kapitalist sömürü ilişkilerini de yeniden üretir. her üretim sürecinin sonunda işveren yeniden işçileri sömürme yoluyla artı-değere el koyar. ve aynı sürecin sonunda işçi, mülksüz proleter olmaya devam eder. yeni süreçte işçi mülksüz olduğundan açlıktan ölmemek için iş gücünü kapitaliste satmak zorundadır. bu da sermayenin yeniden üretiminin ön koşulunu sağlar.
(bkz: sermaye)
