ayrılık sonrası sevgiliye yazılan şiirlerden birinin bir mısrası ya da gönderilen mesajın son cümlesi olmaya aday bir cümledir. Ardından nokta konulur, tıpkı ilişkiye son noktayı koyar gibi, virgüllerin tecavüz ettiği duygulardan sonra bir dur demenin zamanı gelmiştir ve o noktayı koyarsın öyle işte.!
yüzü gülmeyen iki paylaşımcı, iki adet bir aşkı paylaşan insan, iki adet balta diyelim biz bunlara, birbirinden balta iki cengaver, savaş baltalarıyla kendi ilişkilerini parça pinçik etmişlerdir, hiç hoş olmayan olaylar ve olayların sonucu duygular yaşamışlardır, yine elde mendil, bir ilişkinin sonunda, gözleri ağlak oturup ah vah çekerler.
ve şu cümleyi iki elleriyle başlarını kavrarken dirseklerini masaya yaslarlar ve terennüm ederler; neden ben? neden biz? neydi bizi bu kadar yalnızlaştıran şu Şehr-i Bursa'da, nedir bu milyonlarca insanın bizden çektiği, neden boyadık ki yine onları yalnızlığa kendi yalnızlığımızla?...
ahhhh... vah... basit bir hüzünden ibaretti oysa yaşadıklarımız....
