milli şefinin "iyi dinleyin millet de düşmanınızdır" dediği ve halk ile devlet arasındaki uçurumun sistemli bir şekilde devam ettirildiği tezatlar kumkuması bir garip ülkedir.
gençlerinin tarih bilincinden uzaklaştırıldığı, saçma sapan bir öss sistemi ile mankurtlaştırıldığı, buna rağmen yükselenlerin ise barındırılamadığı ülkedir. *
fi tarihinde hikmetyar ile görüşen bir parti liderini günlerce ballandıra ballandıra manşetine taşıyan, ağlama duvarında poz veren bir bürokrata ise haber değeri vermeyen bir basın ahlakına sahip medyayı* barındıran ülkedir.
herşeyin ama herşeyin kapatıldığı bir ülkedir. internet siteleri, partiler, sivil toplum kuruluşları... ve en önemlisi ağızlar. burası şairleri haykırmayan bir ülkedir. sevenleri öksüz çocuk gibidir bu ülkenin. bu ülke birilerinin devamlı birilerini susturduğu ülkedir.
türban karşıtlarının savunduğu, iyi ama haklarının elinden alınacağı için korkanlar var gibi saçma bir gerekçe sürüp yıllarca haklarını yedikleri mağdurları iplemedikleri ülke.
ses getiren şairlerinin ve ediplerinin istisnasız zindan hayatını yaşadığı bir ülkedir. işin ilgiç yanı ise bu ülkede sadece şiirleri yazanlar değil okuyanlar da nasibini alır zindandan. *
postal yalayıcılığı mesleğinin dinden imandan vazgeçirecek kadar gelişme gösterdiği bir ülkedir.
ki o ülkede namı cübbeli olmuş alelade bir vaizin denize girmesi haber iken;
ülke yönetiminde söz sahibi olabilecek birinin ağlama duvarında ağlaması; özel hayat, laiklik bik bik bikler ile savunanların yaşadığı bir ülkedir.
geçmişi ile hesaplaşmadıkça geçmişte yaşadığı insanlık dışı muamelere maruz kalabilme riski bulunan tepkisiz yığınlarca insan bulunabilecek bir ülke. bu ülkenin kahır ekseriyetinin 12 eylül darbesine bakış açısı şudur: çocuklar azıtmıştı. ordu da demir yumruğunu masaya vurdu ve huzuru sağladı.
bu bakış açısı değişmedikçe muhtemel ve mustakbel 12 eylüllere gebe bir ülkedir.
sadece türkiye değildir. mesela amerika birleşik devletleri de bir yönüyle böyledir. kennedy * suikastının amerikan derin devleti [yahudi ve masonlar(türkiye'deki gibi) tarafından yapıldığı bilinmektedir.
başbakanın faili meçhul bir suikastla değil alenen, ona oy veren %50'lik milletin gözbebeklerine baka baka idam edildiği ve çarşaf çarşaf gazetelerde ballandırılarak resimlerinin basıldığı ve alenen halka "ey millet! siz ne isterseniz isteyin. son söz benimdir." denilen bir ülkedir.
ülkeyi beğenenlerin ve daha yaşanabilir diye kafa patlatanları postal yalayıcılarının beğenmediği bir ülkedir.
bu durumda ülkede yaşayanları beğenmeyip, s.kt.r çekenlerin
s.kt.r olup gitmesi ile huzur dolu insanların yaşayağı bir ülke olması beklenen bir yerdir.
asmaktan beter eden ülkelerin varlığı gibi, herhangi bir dünya ülkesi bunu rahatlıkla yapabilir. misal yugoslavyanın kendi topraklarından çıkardığı faşosunu Slobodan Miloseviç kendi elleriyle teslim etmesi. ironik olan ise miloseviç'in anayasaya koyduğu bir madde yüzünden teslim edilmesi.
bir diğer ilginçlik romanya başbakanının kameralar önünde idami.
bu ülkede onlarca insan sepebsiz yere devlet tarafından öldürülürken bu çok eski davaya boş yere kafa yoran kişinin ülke hakkında düşündükleridir. zira o asılma olayının ardındaki gerçekler gün gibi ortada daha sonra da ona karşılık 3 genç istediler; bu da yetmedi ülkenin yönetimine el koydular ve en sonunda ellerine geçirdiler ülkeyi.
çok iyi başlayıp çok kötü biten bir hikayedir aslında bu başbakanın öyküsü de onu da ayrıntılarıyla irdelemek lazım.
ben bu ülkeyi değerlendirirken sadece şuna bakarım; idam cezası yürürlükte mi değil mi? eğer ki o ülkede idam cezası uygulanıyorsa, ve o ülkenin başbakanı kanunlarda idam cezasının karşılığı olan eylemleri gerçekleştirmişse, asılır. çok normaldir.
ha idam cezasıyla ilgili etik bir tartışma ise konu, o ayrı.
