basari ile beceri arasinda arasinda dağlar kadar fark vardir. basari sartlara bagli olarak rakip emsallerden bir adım önde olmanizdir. basarisizlik içinde ayni sey gecerlidir.
beceri ise ise tdk sözlükte yazdıgına göre;
1. Elinden iş gelme durumu, ustalık, maharet.
2. Kişinin yatkınlık ve öğrenime bağlı olarak bir işi başarma ve bir işlemi amaca uygun olarak sonuçlandırma yeteneği, maharet.
3. Vücudun, yapılması güç alıştırmalara yatkın olması durumu.
mealine gelmektedir. gelgelelim ki her daim beceri sahibi olmak basarili olmakla eş anlamli değildir.
işte bu yuzden dolayi kişiler becerilerini adam akıllı değerlendirmek için bir takım bedeller ödemekle yükümlüdürler. bu bedel ödenmediği vakit beceriler güdük kalir ve hatta yok olur.
peki bu bedel nedir?
calismak, kafa patlatmak hiç durmadan zaman sarf etmek ve basari için kosturup durmaktir.
fakat bu prensipler bir zaman sonra insanin içini bosaltir ve kişinin emekleyerek 'nerde benim ruhum' diyerek etrafta firfir dönmesne sebep verir. her taşın altinda ruhunu arar.
diyelim ki oyuncusunuz oyunculugun global anlamda en büyük ödülü olan oscar ödülünü aldiniz ve adinizi tarihe nakş ettiniz.
fakat gerdi biraktiğiniz yol ödediğiniz bedeller buna değdi mi bakalim?
nice oyuncu bu ödülü aldiktan sonra geride biraktiği yolun yüküne katlanamayip psulayi sasirmad mi? yahut keşiş bir yasam sürmedi mi? yahut teselliyi tom cruze'un bayraktari oldugu yerlerde aramadi mi? aradi elbette....
peki diyelim ki hayatta basarisiz oldunuz. bu seferde kendinizde olan becerileri yeterince işleyemediğiniz için sucluluk duygusunu kapatmak için kendi cehennem atesinizi ne yapacaksiniz? ya birilerinin hayatini ya da nebileyim işte bir takım olgulari cehenneme cevirmenin sadece yürek sogutmaktan başka bir şey oldugunu farkettiğinizde ne olacak? herhalde tralala tralala diye gönbek atmayacaksiniz. bir nalik teselli için yakip kavurdugunuz cendereye soktugunuz seyler hayat kanunlari neticesinde sizden intikam aldiğinda şapa oturmayacak misiniz?
hele ki bir takım odaklar için istemediğiniz işleri basarmak ve bunu istiyormus sanmak budaliğina düstüğünüz olgusunu pas geçmeden diyebilirim ki istmediğiniz savaslarda nefer olmak ve proganbanda marifeti ile kendini kaziklamak günümüz insaninin katranli alevlerine gark olmasina neden oluyor.
öyle ya da böyle hazinlerden tablolardan hazin tablolar seciniz. zaten paradokslar değil mi bizi biz yapan?
entrymizi benjamin franklin'den bir söz ile bagliyalim bakalim;
' hayatın en büyük trajedisi çok çabuk yaşlanmamız, ama çok geç akıllanmamızdır'
