* türkiye tarihinde sık sık görülen durumdur. bu da büyük ihtimalle şu ana kadar yaptığım tanımların beni en çok acıtanı olmuştur. baş kaldırmak , deyimle sürüden ayrılmak , kimilerince "marjinal olmaya çalışan dallama" olmak farklılıklar korkutur tezini kanıtlarcasına insanları en toleransı düşük yerinden vurarak geçiştirilmeye çalışmış. sadece türkiye olarak da bakmak yanlış aslında ama , din nedir ne değildir tartışmasının bol bol yapıldığı şu günlerde , aklıma başka bir örnek gelmedi.
başlığı okuyunca eminim ki , bi çok kişinin aklına gezmişler inanlar geldi. akabinde atatürk'e yapılan dinsiz yakıştırmaları , darwine kadar uzanan bi yol. arada "anarşik bunlar , gomunist bunlar ,allahsız bunlar" ithamları da atlanmamalı. bu kadar kolay mı birilerini , sırf diğerlerinden farklı diye etiketlemek hele de , din hususunda. açık seçik , kimse allah'ın işine karışamaz , kimse kimsenin imanını sınayamaz , bunlar allah'a şirk koşmaktır denmişken hangi dine hangi dindarların akına hizmet bu ayrım? baş kaldırmanın zıttı , başını eğmek dindarlık emaresi mi?
baş kaldırıyla kuru gürültüyü ayıramamak da ayrı bir dert tabii.siyasetten , günlük yaşama kadar baş kaldırının dinsizlikle karıştığı görülüyor canım ülkemde. karısını döven adamdan ayrılmak isteyen kadına , "günah dul kadın mı dedirticen kendine" diyen mi istersin , tecavüzcüsüyle sırf bakire olmamak günah diye evlendirilen mi istersin , ülkede bi şeylere itiraz edenlerin sola havale edilip , solun da aktarmayla dinsizliğe gitmesini mi istersin.
sorular cevap bulmadan , din tabu olmaktan çıkıp , hayatımıza karışmadan , veya daha nasıl karışsın be her yerde türban var diyerek olaya bu kadar basit bakmamayı öğrenemeden her daim baş kaldıranların başı ezilecektir , hem de dinsiz bunlar oh ölsünler diye katilleri haklı görülerek. neticede de , dünyaya baş kaldırmış koca türk devleti , büyük devletlerin koyunu olacaktır , ama dindar bi koyun!
