dünyada bugüne kadar olmamış ve bundan sonrada olma ihtimali neredeyse sıfır olan bir huzur içinde yaşamaktır... ütopyadan öte gitmez, herkesin en büyük temennisi olduğu halde hiçbir kimsenin çabalamadığı bir yaşam...
insanın kendini ve doğayı tamamen kabul etmesiyle ve kabulun evrenselleşmesiyle gerçekleşecek eylemdir. mesela iktidar mücadelesi olsun, eşitsizlik olsun, daha fazla para ya da seks olsun insan doğasında olan bu tür istek ve durumların yok edilmesi ile değil kayıtsız şartsız kabul edilebilmesi bu uğurda bir adımdır.
ancak bireysellikte başarılabilecek bir olgudur.
insanın kendi içinde kendiyle barış içinde olması.
belki her insan aynı şekilde kendi içinde barışını sağlarsa
evrenselliğe kadar gidebilir barış içinde yaşamak.
ama kendine yabancılaşmış, standartlaşmış kitle toplumlarında oldukça zor bir eylem.
güzel bir hayal olarak kalmaya devam edecek.
gelecek nesiller için bizden bir temenni olsun.
toplumların var olabilmesi için düzen, düzenin olabilmesi için de belli kurallar gereklidir. bireyler bu kuralları bozarsa kargaşa ve huzursuzluklar olur. insanların huzur içinde, insanca yaşaması ancak kargaşadan uzak toplumsal barışla mümkündür. o yüzden hem bireysel hemde toplumsal olarak barış içinde yaşanmalıdır. bu kadar kolaymıdır değildir tabi savaşlar olacaktır yine ama mantık olarak bunun güdülmesi lazımdır.
