oldukten sonra cogu kisinin yaptigi bir eylemdi. simdi o kisilere baris akarsu vardi ne oldu desek cocugun adini bile unutmuslardir. populer kultur insanin duygularini bile balona cevirebilliyor.
Heyecanla, umutla, sabırla bekledim iyi haberlerini.
Olmadı, ölüm yine üzücü oldu birilerine,
Yarın, yine, hayat devam edecek, birilerine.
Bense hiç karşılamadığım, hiç konuşmadığım, öyle uzaktan sevdiğim kardeşimi,
Hiç aklımdan çıkarmayacağım,
Sanki bugün ölmemiş gibi.
edit: bu entry eskileyen ''seri eksi oy veren öküz''e sesleniyorum. ''insan olsaydın anlardın o satırları bana neyin yazdırdığını.'' ama tıbben mimkin değil.
