son sayıma göre nüfusu 48.000'dir. Yani ankara'nın semtlerinden batıkentin 1/6'sı kadar nüfusu barındıran bir ildir. Havası temiz, çevresi yeşil, insanı rahattır. şehrin merkezindeki "çarşı" denen ve herkesin haftasonu gezindiği yer, ankara'daki konur1 sokak kadardır.
kestane ve cevizi çok iyidir. Haftanın iki günü kurulan köylü pazarları çok ucuzdur. Köylüler kendi mahsüllerini satarlar ve bu mahsüller de her nedense henüz hormon denen şeyle tanışmamıştır.
amasra ve inkumu da teknolojinin yetersiz olduğu dönemde ulaşım sıkıntısı nedeniyle fazla kirlenmemiştir. Gelin görün ki son zamanlarda özellikle de ankaradan yaz aylarında turist almaktadır, aptal saptal diskolarla ortam bozulmaktadır.
buraya ankara'dan gelip yalnız başına bir eve çıkmış çalışan bir bayan olarak söyleyebilirim ki, bartın sosyal baskının en az olduğu illerden biridir. hırsızı katili yoktur. zaten çok sayıda polis ve öğretmen vardır burada.
bartın'a ilk gittiğinizde otogarda inersiniz otobüsten,sonra bir bakarsınız ki henüz bartın'a gelmemişsiniz,daha yarım saatiniz var servisle gidecek.sonra 'orda bir otogar var uzakta,gitmesek de kalmasak da o otogar bizim otogarımızdır' şarkısı dilinize takılır.
kapitalizmin en az etkilediği şehirlerden biridir. kanıt olarak ise bir tane bile alışveriş merkezini bırakın, büyük marketin bile bulunmadığını söylemek yeterli olacaktır.
ilk görüldüğünde insanı cezbeder. yeşillik olsun, amasra olsun. ama içinde yaşamaya başlandığında biran önce kaçıp kurtulmak istenilen yerdir. yaşamayan anlayamaz, anlayan da yaşamaz zaten.
zaman ve mekan açısından hiçbiryerle bağı olmayan, bir yerlerde, bir zamanda asılı kalmış şirin memleketim. hiç değişmez orası. hep aynı kalır. insanlar da değişmez. 10 sene bile geçse aynı muhabbetlerden, aynı sıcaklıkta devam edilir. isteseniz de asla yalnız kalamazsınız orada. yaşayınca sıkıcıdır, evet ama ne seninle ne de sensiz gibi bir durumu vardır. nostaljik bir şehir. şehir de denemez işte, şehirimsi kasaba, kasabamsı şehir. adı her ne ise, dünyanın en güzel yeri.
çok keyifli bir batı karadeniz şehri. memleketim. merkezini baştan sona 30dk'da didik didik gezebileceğiniz., çarşısı baştan sona 5 dk olan bi yer. herkes birbirini tanır. güzeldir. küçük, sakin..
batı karadeniz'in en kötü illerden biri. il demeye bin şahit. nüfus olarak baz almıyorum fakat* hiç gelişmemiş ve gelişmesi için bir çaba sarfedilmemiş bir yer. kendimi köyde hissettim resmen. orda öğrendiğimiz kadarıyla şu anki belediye mhp'liymiş. insanları da bir acayip, karadeniz şeridinde ben bu kadar değişik, abuk, türk turisti ayakta s.kebilen insanı bir arada görmedim. amasra ve inkum ve çok az da güzelcehisar çekiyor bartın'ı tamamen. yani bu iki beldesi olmasa ilden direk mezra'ya felan düşürsünler burayı. sevemedim ben bartın'ı hiç. bir de çay geçiyor içinden kimse bahsetmemiş. türkiye'de üstünde ulaşım olan tek çay bartın çayı. bir de bir şivesi var yerli halkın, inanılmaz hızda konuşulan ve inanılmaz komik. plakası 74. yerel otobüs firması da as 74 diye bir firma.
il olmasını haketmediğini düşündüğüm ama doğal güzellikleriyle şirinliğiyle ayrı bir yere sahip olduğunu düşündüğüm şehir.anlamadığım şu: bu şehirde evler birbirinden çok uzak olması
her sabah 11 de belediye hoparlörlerinde günün ana yayınına başlarken sesleri arasında uyanırsınız.vakit geçer diye beklemeyin geçmez. çarşının ortasında taşhan diye bi meyhanesi vardır. sabah akşam kırmızı cadde de yürür volta atarsınız. sular şehri denir fakat suları hep kesiktir. su görmek isteyenler gazhaneye bartın çayının yanına gider. yollar hep tek yönlüdür. şivesinde sondaki harfleri y harfine çevirme vardır. ne yaptıy nasılsıy nere gidiyısıy gibi. üniversitesi yeni yeni büyümektedir. şehir olarak öğrenciyi pek sevmezler. vakit geçirmek isteyen amasraya kaçsın. aklı olan zaten bartına hiç gelmesin.
