dizi metinleri hep böyleyse oyuncuların aldığı para helaldir dedirten hikayedir. karakterlerin yüz ifadelerinin detaylı ve sıkça tanımlanması okuyucuyu (bkz: donato) anafikirden uzaklaştırıyor. yine de kalemine kuvvet diyor 4. bölümü sabırsızlıkla bekliyoruz.
okudum. yazarın olumlu yada olumsuz görüşlerinizi bekliyorum uyarısına istinaden;
anne ve babanın ölümünü direk olarak batman den çalmışsın. bak esinlenmişsin demiyorum. direk araklama.
türkiye de geçen ve türklerin başından geçen ve türkçe olan bir hikayede insanlar neden amerikanca konuşuyor.? sen en son ne zaman bir başka türk arkadaşına " -hey hey sakin ol." dedin? sanki hikaye bir amerikan senaryosunun türkçe dublajı gibi. daha çok behzat ç. seyret daha az karakol.
kurgun çok açık. okuyucuyu gerizekalı yerine koyuyor ( siz bir bok anlamazsınız ben size en baştan herşeyi iyice açıklayayım der gibi.). herşey zaten belli. çocuk anne ve babasının intikamını alacak ablayı götürecek. e kalanı niye okuyayım o zaman.? bu anlamda üçüncü bölüm ile birinci bölüm yer değiştirse daha mantıklı olur sanki. (bkz: ezel)
istanbulda clinton hoteli yok. varsa da ben bilmiyorum. swiss var hilton var konrad var. nedir yani bu reklam olmasın ayağı. çok anlamsız. rtük karışamaz sana, uçmaya gerek yok yani.
hikayede bariz açıklar var şöyle ki;
-ortakların çocukları birbirini tanır. zengin insanların hepsinin çocukları birbirini tanır. ortak insanlar birbirlerinin çocuklarını da tanır.
- barlas başka birinin çocuğu olaymı keşke. ne bileyim alavare sırasında çok şey bildiği için öldürülen muhasebecinin filan gibi.
- eğer çok zenginse bir insan anne ve baba öldü diye yetimhaneye düşmez. çok zengin insanlar çocuklarını güvence altına alırlar zaten.
olumlu olarak da;
bir şeyler yazıyorsun bu süper birşey. umarım ilerletirsin. sıkılmadan devam edersin. yazmak için daha çok oku. gerekirse çal çırp. ama popüler eserler yerine daha klasiklerden arakla. o zaman çaldın demezler, "a bukowskiye gönderme yapmış bu çocuk bir harika derler."
