Ölü yıkama işiniz gereği nice'e taşınmak zorunda kalmışsınızdır. Doğusunda meşhur ve bir o kadar şahane görünüme sahip Nice katedral'i bulunan 1+1 dairenizde piponuzdan adıyaman tütünü içerken 3 haftadır bulunduğunuz şehri ne demeye hiç gezmediğinizi düşünür ve hazırlanmaya başlarsınız. Heidegger'in metafiziğe giriş adlı eseri kahvehaneden çaldığınız yan sehpaya koyup önünde secde ettikten sonra, çekyatın altından en şık hello kittyli smokininizi çıkarıp, pembiş eldivenlerinizi takarak evden çıkarsınız.
Dogmatiklerin akıl ve bilgi anlayışını doğrularcasına daha önce hiç gitmeyi deneylemediğiniz schapshikè adlı bara doğru en kısa ve bilindik yoldan ilerlersiniz. Varmanıza daha 12 dakika 26 saniye olduğunu öngörüp bir sigara çıkarır ve Hölderlin'den birkaç mısra mırıldanırsınız:
Nefret eder çünkü
Düşenceye dalan sakin tanrı
Zamansız büyümeden
Tam son kelimeyi söylerken o sırada eşiyle telefonda tartışmakta olduğunu varsaydığınız bir kadın, "titanen, ben de çok beğenirim bu fragmanı" der size. Siz de telefonla konuşan bir insanı rahatsız etmemek adına kadına sözlü veya hareketli bir cevap vermeden yolunuza devam edersiniz.
Ellerinizi cebinize koyduğunuzda Daha tatlış görüneceğinizi düşünerek elinizi yanlışlıkla vicdanınıza koyarsınız, siz burada bara giderken Afrika'da susuzluktan ölen masum çocukları ve amerika'nın ırak'ta yaptıklarını düşünürsünüz ve ağlamaya başlarsınız. Göz yaşlarınızla çöpçülere yapacak iş bırakmamışken kendinizi barda bulursunuz.
içeri girdiğinizde hala ağlıyorken 55 yaşında çıtır bir kadın görürsünüz. O da sizi görmüş olacak ki birden yerinden kalkarak üzerinize doğru hızla ilerleyip schopenhauer'un kadınlar hakkında söylediklerini doğrularcasına bağrına basar. Siz daha da içlenip "lanet olsun kapitalizme ve emperyalizme. Ezilen halkların kardeşliği" diye haykırırken nereden geldiğini belirleyemediğiniz bir ses, "burada komünistleri pek sevmeyiz." der. Siz o sese cevap vermek için kadının göğsünden kafanızı kaldırır ve "ben komünist değilim, sadece yanlışlıkla elimi vicdanıma koydum" diye cevap verirsiniz. O sırada demin size kendinizi anaç tavırlarıyla iyi hissettiren kadın, "bu arada ben Carol" diyerek elini uzatır, siz size uzanan eli alıp üzerini öperek isminizi söylersiniz. Çıtır carol memnun olduğunu ifade ettikten sonra onun masasına geçersiniz.
Oturur oturmaz garsona bir Baileys ice cream söylersiniz. Carol "o ne amk, bana da ondan getir" deyip garsonu yollar. Garson 15 saniye içinde siparişleri getirir. Siz neden bu kadar geciktiğini sorup, "neyse" diyerek Carol'a dönersiniz. Carol, cebinden bir sandviç çıkarıp bir ısırık alıp size uzatır ve "ısır götünden" der. Siz çıtır carol'ın enteresan üslubuna şaşırır teşekkür edip geri çevirirsiniz. ikisinden bir yudum alan Carol, "bu çok sert bir içki gibi görümmesine rağmen çok hafif. Platon'un bölünmüş çizgi analojisine örnek aslında." der. Siz bardağı dudaklarınızdan koparıp şaşkın ve ürkmüş bir şekilde ona kilitlenirsiniz. O da "ne oldu" der gibi bakar. Siz bunu fark eder ve bölünmüş çizgi analojisinin masalsı varlığını düşünürsünüz. Söylemeden edemeyip bu konuda platon'a katılıp katılmadığını sorarsınız.
Her şey sessizliği kendisine özsel bir varlık minvali edinmişçesine susar, zenon'un zamanı ve hareketinin gerçek örneği gibi her şey durağan bir nesneye dönüşür. Ve çıtır carol konuşmaya başlar:
Eğer fenomen ve idea arasında ayrım yapacaksak bunu formüle etmek gerekir. Platon da bunu yaptı. Bu içki de fenomene denk geliyor.
Siz dinlemeye daha fazla dayanamaz ve "tamam, alttan üste giden bir gerçeklik hiyerarşisi kurdun. Gerçeklik hiyerarşisi de neyse iq. Hayaller, fenomenler dedin; bunlar gerçek olanın kopyası ama fenomen hayalden daha gerçek dedin. Peki, matematik ile ideayı hiyerarşide ayırırken nasıl bir yol izledin. Matematik formül bir bilimse ideadan neden aşağıda, eğer sezgi teselliyse ideadan neden ayrı. Hepsini geçtim gerçeklik bir derece mi ki daha az gerçek daha çok gerçek olsun. " diye bağırırsınız.
Carol'a söz hakkı tanımadan bardan çıkıp gidersiniz. Telefonunuz çalar ve Heideggerian kız kankanızla konuşarak eve doğru ilerlersiniz. Onu eve davet edip keyiflice yürürsünüz.
+ evime gidelim mi? taksi çevireyim hemen.
- araban yok mu?
+ yok. taksi ile gideriz.
- bazı erkeklerin kusursuz arabaları vardır. ve onlar gökyüzüne açılırlar. arabalarını iyi sürebilenler kızlarla beraber nirvanaya çıkıp orada..
