her insanın yaşayabileceği durumdur. Nedense yapılan hatalar ve doğrular banyoda daha fazla akla geliyor sanki. Su damlalarını izleyerek yaşamanın, her şeyin akıp gittiğini ve buna karşı gelmenin çok zor olduğu gelir akla. Ve hayata dair planlar kararlar alınır. Kendince insan, kendi kendiyle olan samimiyetiyle.
benim bir banyom var ki sözlük gel orada karar ver.
yemin ediyorum açılmadık çakram kalmadı.
banyoyu anlatıyorum.
öncelikle banyoya -ki banyo biraz fransız-
öncelikle tuvalete 3 basamak merdivenle çıkılıyor.
yerden yüksek, başka bir yer.
kapısında clarins paris yazıyor.
özel bir kapı, öyle her kapıya benzemiyor.
zaten kapanmıyor kapı.
büyük.
kapı kapanmamalı demek ki çakralar açısından.
basamakları çıkıp yerden yaklaşık bir metre yüksekteki büyük kapıyı açınca
bir basamak da aşağıya atıp tamamen içeri girmen gerekiyor
ve içeri giriyorsun.
artık tuvalettesin.
kimi buna banyo diyor.
girdiğin yerde hiç bir şey yok.
üşüyorsun. üşümelisin. burası öyle bir yer.
avlu gibi. bir metrekare.
burnun duvar yanağın duvar,
her şey sol tarafında,
sol tarıfında bir koridor var.
tapınak solda.
soluna dönüp baktığında olanlar bunlar:
ürperiyorsun.
bir boyut.
bir merdiven altı.
ileri doğru açılan bir koridor.
yüceler yücesi allah'ım. sen nelere kadirsin.
koridorun sol başında minicik bir lavabo. bebek yıkasan zorlanırsın.
tavanı alçalan koridorun ortasında
bir alaturka tuvalet
ama üzerine oturtulmuş bir alafranga klozet;
ve lakin bunlar öyle bir haldeler ki
klozete suyu döktüğünde giden şeyleri
alaturkadan çıkarken seyredebiliyorsun. çok mistik.
biz ne çakralar açıyoruz burada eşimle... kasımpaşaya gel, 2 saat misafirim ol. hayatın değişsin dostum.
saygılar...
