benim yaptığımı kimsenin yapmamış olduğunu umarak, büyük bir utanma içgüdüsüyle yazıyorum o saçmalığı.
sene kaç hatırlamıyorum. annem çalışıyor. banyo yapmak için banyoya giriyoruz kardeşimle. mevsim; yaz. tatil yapamayan iki ufaklık. banyo ayak bileğine gelecek şekilde su doldurulur. mayolar bikiniler giyilir. leğene de su doldurulur.
burdan sonrası süper. başımızı leğene sokuyoruz ve dışardaki saymaya başlıyor. kaça kadar suyun içinde kalacağız acaba diye. ahaheuhe mal mısınız evladım diyen de olmadı lan bize. aramızda şöyle diyaloglar oluyor;
- bana bak hep yavaş sayıyorsun sen. çakacam iki tane.
+ sen de o kadar kalma.
- ben ablayım kızım kalırım. say hadi, blololololoolp.
+ 15.
- saymıyorum dur. nefes alayım tekrar dalacam.
banyoda can sıkıntısından yapılan saçmalıklardır.
banyoda tuvalet gelir. çok sıkışılmıştır. klozet yakındaysa duşakabin açılır. yerler ıslanmasın ve macera olsun diyerekten banyodan çıkılmaz. atış talimi yapılır.
başparmağımla musluğu tıkayıp, suyu ne kadar tazzikli fışkırttığımı görüp mutlu olmam.
ya da duşu yüzüme doğru tutup buna ne kadar dayanabildiğimi görmek.
