bunca zaman sindirilen, korkutulan, üstüne üstük basisen gibi satılmış bir sendikası olan bankacıların pek cesaretleri olduğu söylenemez. her sektörden, her insan özgürce çıkıp meydanlara hakkını isteyebiliyorken, bankacılarda yıllardır ses yok.
dünyanın en stresli, en çekilmez işlerinden birini icra edip, üstüne üstlük cüzzi bir maaşla, yönetici baskısıyla, müşteri afra tafrasıyla nasıl başaçıkabiliyorlar, bunlara nasıl katlanabiliyorlar? akıl alır gibi değil.
insanları soyup soğana çevirdikleri yetmediği için yapacaklardır. banka hortumlayanlara hiçbir şey olmazken, banka kredisi alan çiftçinin, kobilerin bellerini kıran bu bankaların ve bankacıların yatacak yeri yok. legal tefecilik hakikaten de ne kadar önemli(!) iş.*