şube çalışanı olmak rezalet bir şeydir. hafta içi iş çıkışı plan yapmak gibi bir lüksünüz yoktur. ya kasa tutmaz ya müdürün toplantı yapası tutar ya da olabilecek bütün sebepler birleşir işiniz birikir. müşterilerin kaprisinden üç kuruşları için iki saat vıdı vıdılarına katlanmak zorundasınızdır. pis kokanı, cahili, laf anlamayan yaşlısı, ukala plaza kadını hepsiyle ard arda uğraşırsınız beynininiz hata verir. bütün gün deli gibi çalışsanız da wc ye giderken bile müşterilerin öldürücü bakışlarına maruz kalırsınız. hedefler tutmaz. kartal yuvasındaki genel müdürlüğün her zaman tacizlerine maruz kalırsınız. bir dönem hedef tuttursanız o kalemde bir sonraki dönem daha uçuk rakamlar hedef olarak verilir. yani hedefler personelin tutturamaması amacında birleşir. bunlar yetmezmiş gibi kişisel performansı yerine genel müdürlükteki tanıdıkları sayesinde insanlar sizin hak ettiğiniz yerlere daha önce yerleşir. e ama ben diyemezsin çünkü hiç bir zaman yeterli miktarda çalışmış gözükmezsiniz. o yüzden genel müdürlükte çalışmak daha iyidir denebilir.
Şubecilik işin mutfağıdır fakat daha fazla özveri ister. Müşteri ile uğraşması, yoğun hedef baskısı, fazla mesailer vs. Genel müdürlükte ise işin sabittir ve mesai saati bitince atlar servise çıkarsın. Daha rutindir.
Bankacılık mesleğine başlayıp hızla yükselmek isteyen ingilizce bilen bir yeni üniversite mezunu arkadaş, bankacılık sektörüne şubede mi başlamalıdır yoksa genel müdürlükte mi?
