şuan türkiye'de şakirtinden kemalistine, komünistinden en ırkçısına kadar herkesin beyninin ve anlama yetisinin temelini oluşturan kavramdır. kimse kendisinin bildiğinin yanlış olabileceğini düşünmediğinden, diğerlerinin söylediklerinin doğru olabileceğinede ihtimal vermezler. bu da insanlar arasında ki ilişkileri bozup toplumu kutuplaştırmaya götürmekten başka bir şeye sebebiyet vermez. biraz daha anlayışlı olsak hiç bir sorun kalmayacak ama kimse bunu uygulayamıyor. yazık.
not:
bu söylediklerim, sözlükte evvelden beri aklı selim kişiler tarafından belki yüzlerce defa seslendirildi ama hala bazı kişiler hala bu yargıyı kendilerini düstür ediniyorlar. belki o aklı selim olanlarda bu olanların bitmemesi üzerine sözlüğü bıraktılar.
yerinde bir tespittir. kaldı ki insanların bir birleri ile olan bu gereksiz münakaşaları bir son bulmalıdır. kemalist görüşlü birisi olarak laikliği sonuna kadar destekleyen birisi olarak, islamı en güzel hali ile yaşıyorum ve bundan zevk alıyorum. 1 yıl öncesine kadar da ateist idim ve kimse gelip bana bir şey söylemedi yazmadı etmedi. ben kendi kendime inancımı buldum ve dosdoğru devam ettim. siyaset ile dinin arasında zerre kadar fark olmadığını anlamak için alim olmaya gerek yok. siyaset ile din hakkında aynı şeyi bir cümleye sığdırmakta ahmaklık aslında. ikisi çok farklı kavramlar. lars ulrich ile jimmy hendrixi karşılaştırmak gibi bu. bir tanesi gitarist diğeri davulcu. kimse kimseye laf anlatmaya çalışmasın, zihin kontrolü ile ilgili kapsamlı bir eğitiminiz yok ise kimsenin görüşünü değiştiremezsiniz. onun yerine insanlar ile uyum için de yaşamak çok daha doğru olacaktır.
