reklam falan değil gerçektir. bir zamanlar 16-17 yaşlarında bir insanken dar bir köprüden geçiyordum. zorlasan 3 insan yan yana durabilir. karşıdan da bir abla ya da ''teyze'' iki küçük çocukla geliyor. çocuklardan biri 3-4 diğeri 6-7 yaşlarında. 6-7 yaşlarındaki çocukla ben tam karşı karşıya geldiğimizde çocuğa ''çekil de teyze geçsin'' dedi. ben arkama falan baktım teyze görmek için ama köprüde sadece biz vardık ve teyze bendim. çocuk çekildi ben yoluma devam ettim, kafamda hep şu yankılanıyordu ''teyze geçsin... teyze geçs... teyze... teyze ne lan. teyze mi oldum.'' en azından küçük çocuğa dedirtseydi teyze diye. bence o çocuk da kavram karmaşası yaşayacak hep. ''teyze nasıl olur?'' diye düşünecek. çocuğa da yazık oldu bana da.
ne zaman bu reklamı görsem ben de dertleniyorum. ağlıyorum. fenalaşıyorum. ''gel canım gel dertlerimiz ortak'' diyorum. tabii o beni duymuyor. teyzeyim ya böyle televizyondaki insanlarla muhabbet kuruyorum kendi çapımda. teyzeyim çünkü. teyzeyim ya hani...
Yıl 2014.
Bir bayram sabahı.
Zaten ailemden ayrı ilk bayramim gayet depresyon havasindayım üstüne bi de bayramın 2. Günü nobetciyim tanıdığım bildiğim kimse yok. Kendi kendime bayram kahvaltısı hazirlamisim bu yandan ağlayıp bu yandan zeytin yiyorum.
Çayı çay olarak değil raki niyetiyle içtiğim bir an artık sen düşün.
Kapı çaldı. Delikten baktım çoluk çocuk. Ay bi sevinç bende. Kaptım sekerlemeleri açtım kapıyı mutlu mutlu.
-iyi bayramlar teyzeeeeee
Teyze?
Etrafima bakıyorum başka kimse yok. Çocuklar bana teyze diyor hala.
Beynimden vuruldum.
Lannn.
Ne zman teyze oldum ben teyze senin anandir velet!
Çocuk haklı ama. En büyüğü abla dedin diye ısrar etsem aramızdaki yaş farkindaki yaşa sahip erkekler askerlik kağıtlarını almış.
Teyzeyim ya ben.
Anne olamadık teyze oluruz napalim.
Alışkın olduğum bir söz artık "teyze" nine diyecekleri günden korkuyorum ben. Çocuk abla dese de anneleri müsade etmiyor. "Bak sütlü teyzen" geldi diyorlar. Aslında o iyi niyetten. Bak bu kadın teyzen gibi bize yakın manasında.
