Bazen her şeyi akışına bırakmak en iyisi. Düşünerek bir yere varamazsın. Senin bulunduğun durumdan kötü durumda olanlar var herkesin hayatı toz pembe değil.
Sana teselli değil para lazım. Paran olunca depresyon mepresyon kalmaz. O kız gibi de on tane bulursun. Kpss'yi boşver. Gir özel bir okula arada da özel ders ver. Kısa yoldan kazan paranı. Çevre de edinip sosyalleşirsin. Ne bu böyle kendini eve kapatmışsın kardeşim.
tek tesellim: merak etme bu durumu yaşayan tek sen değilsin. bi arkadaşım yüksek lisans kredisi alıyordu ve şöyle demişti "g*tümde 20 bin tl borç var, iş yok" istemsizce gülmüştüm. bizler yeni bir sınıfız, prekaryalar (bkz: prekarya)
bugün youtube üzerinden motive edici konuşmalar videosu aradım yok tatmin olmadım ama instagramdan "başarı okulu" sayfasını takip edebilirsin.
akşam üzeri deadpool filmini izledim.(4 oldu herhalde) hoşuma giden şöyle bir diyalog vardı:
erkek: tacize uğradım, amcam tarafından.
kadın: ben de, amcalarım sırayla tecavüz ettiler.
erkek: çocukken doğum günümü odamda kilitlenen kapının deliğinden dışarı seyrederek geçirdim.
kadın: en azından odanda uyuyabilirdin, ben çamaşır makinesinin içinde yatıyordum.
erkek: demek bir çamaşır makineniz vardı.
Tek yapabildiğiniz teselli +1 atmak mı cidden. Hiçbir şeyim kalmadı, sağ olun. Ne güzel beğenildi ya entrym, hayata döndüm sayenizde. Şaka yapıyorum da keşke, en azından "çok da şaapma" falan deseydiniz yalandan.
Bok gibi hissediyorum sözlük. Boktan ziyade yok gibi hissediyorum. Iradesiz, bi sik beceremeyen, hep yerinde sayan, potansiyelini kullanmayıp kendini yatarak harcayan biri oldum kaldım. Üstelik yılan hikayesine dönmüş birini 3 yıldır unutamıyorum. Unutuyorum, çıkıyor karşıma, yanıldığımı anlıyorum. Gülüyor, umut veriyor, gidiyor. Ve ben her hamlesine gardsız kalıp, ağzım açık uzaktan ağlıyorum sadece. Konuşmayalım diyorum, ama hep mesaj bekliyroum. Ne istediğimi bile bilemez oldum. Dün ablamla kavga ettim, kalbini kırdım onun. Düşünmem gereken, kahrolmam gereken çok şey var. Üniversite bitti, öğretmen atamasını tamamen torpile endekslediler. Atanmam bile düşük ihtimal. Kpss çalışmak için işe girmedim ve 5 kuruşum olmuyor, evden de isteyemiyroum. Eşek kadar olduk hala mı baba parası yiyeceğiz. Zengin değiliz ki anasını satayım. Evde tek kavga konusu para üstelik. Şu an belim ağrıyor. Majör depresyona girmiş, çözüm yolu arıyorum ve belki de acizce buraya yazıyorum. Canınızı sıkmak istemiyorum, ülkece dertli olduk kaldık ama teselliye ihtiyacım var sözlük. Yükümlü hafifletin lütfen.
