bana sevmeyi öğret sevgilim karşılıksız olsun adı sevda olsun kanatlarım kırık göz kapaklarının içinde hapisim sakın açma uçmaktan korkuyorum bana sevmeyi öğret sevgilim!!
daha önceden sevmeyi hiç tatmamış, istemiş ama başına gelince nasıl davranacağını bilememiş aşık insan kişisinin sarfettiği cümledir.*
bana sevmeyi öğret sevgilim. bilemiyorum seni özlemeyi, seni istemeyi, seni düşünmeyi.
bütün hayatım sen oluyorsun. yemeklerde sen uykumda sen... benim hayatım böyle değildi sevdiğim. bana sevmeyi öğret.
ya çok kırıyorum seni ya çok seviyorum. çözemiyorum hangisi doğru.
sadece benim ol istiyorum, sevgimden diyorum tüm bu kıskançlıklar. sana yaşama alanı bırakmıyorum sanırım.
ama kötü bir niyetim yok inan. seni çok seviyorum...
eğer yanlış yapıyorsam bunu bana sevmeyi öğret sevgilim.*
Şehrimizin rıhtımları yanıyor...biz yanıyoruz...seninle biz uçurumların kenarında uyanıyor, şehrin yangınlarına alfabesi belli mektuplar yazıyoruz.sevişen, sevişmeyen, sevdalı, sevdasız bedenlere mısra oluyor, notalarında kayboluyoruz serseri şarkıların. Biz seninle yeniden sevmeyi öğreniyoruz...
Bu şehrin, bu aşkın ve bu hayatın engellenmiş tüm duvarları karşımızda. Ya yıkıp geçeceğiz ya da yıkılıp gideceğiz. Sevdamızla kuşatıp tüm şehri yıkıyoruz tüm savaşçıl duvarları. Yağmur yağıyor, yıldız yağıyor, aşk yağıyor ve ben senin aşkından nefes alamıyorum. Uyutuyorsun beni kollarında, uyanmak istemiyorum.
Hayatımızın takvimi bir bir koparmışken yıllarımızın sayfasını kendi içinde, biz birbirimizin çocuğu oluyoruz.
Çocuğum, aşkım, sevdalı yanım...yara almadan ve yaralamadan seni sevmek niyetim. Soğuk, derbeder ve serseri ruhumu seninle iyileştirmek. Sevmeyi yeniden öğrenmek....öğret bana şehrin yangınlarını...öğret bana aşkın tüm notalarını...
