seni sevmek birgünde bir başka hale getirmek dünyayı
seni sevmek ruhun bedenden ayrılıp
bir yeniden doğmak
ve bilmek sırrını dünyanın
seni sevmek bir çocuğun
en mutlu anı gibi sıcak
seni sevmek bir güvercin gibi özgür
ve bir güvercin gibi sana ait
ve seni sevmek bir elma şekeri gibi
gökkuşağı gibi ıslak ve renkli
gökgürültüsü kadar görkemli
seni sevmek insan olmakla
eş anlamlı
sevmek bazen rezilce korkuludur
insan bir akşam üstü ansızın yorulur
tutsak ustura agzında yaşamaktan
kimi zaman ellerini kırar tutkusu
bir kaç hayat çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yanlızlıgın hınzır ugultusu...
bu dörtlükte anlatır attila ilhan sevmeyi..
sevmeyi becerebilenlere selam olsun...
