--spoiler--
garip..
hep pamuk ipliği derlerdi,
bense sadece bir ayakkabı bağı ile bağlıymışım yaşama..
bahar geliyor...
mevsimin ilk karıncası bu,
yapacak çok işi var,
şuna bak ne şirin...
küçücük gövdesinde koskoca bir hayat var onun,
ne kadar telaşlı,
yaşama yetişmeye çalışıyor..
benim de yapacak çok işim var...
böyle boylu boyunca yerde uzanmış ne yapıyorum ben?..
kalkmalıyım.
kalkmalıyım--spoiler--
bahadır'ın yani rıza kocaoğlu'nun filmin sonuna doğru söylediği şeyler..
--spoiler--
hatirladigim bir karanlikti once
beni goremeyisin, sana ucamayisim
bilmem, belki de ogrenemedi kanatlarim
karanliktaydim once
ben, isigini arayan pervane
sesini duyuyorum
seni bulamiyorum
elini uzat
tam buradayim
seni ariyordum
hic durmadim
ve yorgunum
bak, tam buradayim
birak artik omzuna konayim
isiklar pervanenin olumuymus derler
derler ki gozlerini kor edermis hareler
hic gormedim ki isigi ben
nasil kor olayim
bak, tam buradayim
birak artik omzuna konayim
--spoiler--
bir öğrencinin okuduğu bir şiir.yine filmin sonlarına doğru..
Öğrenci rolünü üstlenen oyuncuların çok sahte olan davranışları, beni filmden biraz soğuttu. Hatta kendine güldürdü diyebilirim! Üstelik film festivalinde izlediğim sonla, sonradan VCD'den izlediğim son aynı değildi.
rezalet bir film. tam tanımı budur. filmdeki göndermelerin tek bir tanesi bile hakiki değildir. hepsi bağımsız amerikan sinemasından araklanmıştır. kaldı ki karakterler üzerinden yürüyen hikayelerin önemli taşlarından birisi konunun sağlam olmasıdır. fakat bu film karakter hikayesi anlatacağım derken saçma sapan yollara girmiştir. filmdeki okul basma ve rehin alma olayı tamamen amerikan teenagelarının buhranlarından çalınmıştır. tükiyede kim okul basıp öğrencileri öğretmenleri rehin almış. ayakları bu noktada da yere sağlam basamıyor.
diğer karakterler tam evlere şenlik. öğretmen gereksiz yere abartılmış bir karakter. öğrencileri korusun temalı bir öğretmenm profili çıkaralım ortaya demişler ama yazdıkları karakter tam bir salaklık abidesi olmuş.
gazeteci desen sorma gitsin. volkan severcan'ı severim fena oyuncu değildir. fakat bu filmde kendisine öyle bir rol biçmişler ki sanırsın türkiyedeki gazetecelik bu şekilde yürüyor. tam amerikanvari olmuş bu hatta amerikanvari çıkarcı gazeteci profillerinin topunu ezer geçer bu filmdeki gazeteci rolü.
gelelim sınıftaki rehinelere. efendim eleman tek başına bir kere. elinde tek bir silah var. geriye kalanların hepsi rehine. adamı bir ara punduna getirip ağzını burnu kırarlar isteseler. ama nedendir bilinmez hepsinde aşırı bir naiflik, anti kahramanımızın kendisini bulmasına katkı sağlayacaksa varsın biz ölelim havaları. iğrenç.
gelelim final sahnesine. elemanın elindeki silah ile vurulma sahnesine söyleyeceğim tek bir şey var: kötü bir taklit. buna benzer birçok film izlemişsinizdir. kötü adamın kendini polise vurdurarak intihar ettiği. bunu en son romatik'te sinan çetin'de denemiş. iğreti duruyor arkadaşım olmuyor yani bu tip olaylar bizim sinemamızda.
aslında işin özeti çağanın bol zamanı varmış yapımcının da bol parası hadi gidip boktan bir amerikan filmi çekelim demişler ve çekmişler. çağan ırmak'ın dehası!! filmin her sahnesinde hissediliyor. ıyyyyy.
televizyonla olan bağı çemberimde gül oya ile kurulmuş ve onunla bitmiş bir insansan sana çok şey hatırlatacak filmdir.
bir kere deniz uğur denen kadın, öğretmendir ve daha da önemlisi adı yurdanur'dur. (hey allah'ım!) o deniz uğur denen kadının idealist örtmen tavırları da -çok uzak olmakla beraber- mehmet ve yurdanur'u hatırlatmadı değil. tabi esas noktayı bahadır'ın ölüm sahnesi belirliyor. izleyenler hatırlayacaktır -hey gidi hancıların sultan- sultan da bir silahla ölmüş ve o'nun ölümüyle de yerdeki karıncalara yönelik bir final yazmıştı çağan ırmak. hatta ''bahar geliyor, ne çok işi var şimdi o'nun'' cümlesi çemberimde gül oya'nın da etkileyici sözlerinden biriydi.
onun dışında ''hadi bir oyun oynayalım, korku olsun''la başlayan ve bahadır psikopatının ''kurbanlarının'' hayatlarıyla ilgili her şeyi bilmesiyle ve onları geçmişleriyle yüzleştirmesiyle devam eden kurgu tamamen testere'yi hatırlattı. karakterlerin holivuud'da yaptıkları göndermeler, özellikle bahadır cinsinin damarları şişecek kadar hızlı ve her telden konuşmaları yüzlerinin aldığı değişik ifadelerle birleşince etkileyici olabiliyor.
çağan ırmak'ın ''yarattığı'' herhangi bir şeyi -çağan'ı severim yurdanur'dan ötürü- sevebilme potansiyeline sahip biri için, yine güzel gelecek bir film.
hamiş: yurdanur ismi deniz uğur'da çok sırıtmış. hıh!
--spoiler--
filmin tekniğini, görüntü kalitesini bir kenara bırakalım. bana old and wise'ı çal ile kendini zaten ispat etmiş çağan ırmak'ın bir başka özgün yapımıdır bu. bu filmin iki fragmanını izleyip bir konusunu okumakla amerikanvari demek saçmalıktır.
filmin en basit detayı bahadır'ın okula tabanca götürmesi. ondan sonra yaşananlar hangi amerikan filminde var? amerikan filmlerinde eleman sapıtmış olur silahı götürür okula. bu filmde ne var? kimse bizi dinlemiyor olayı.
tebrikler çağan ırmak. mükkemmel bir senaryo mükkemmel bir film. beğenmeyenler çatlasın. rıza kocaoğlu ve ismail hacıoğlunun oyunculukları gerçekten çok güzel.
--spoiler--
çok amerikan vari bir film olmak ile birlikte, medya hakkında çok ince nükteler içermektedir, hayal ettiğin gibi yaşanın sinemaya aktarılmış halidir. melisa sözen'in 16 yaşında dahi çok güzel ağladığını gösteren, rıza kocaoğlu'nun bahadır rolünü başarı ile aktardığı, ancak 2007'de gösterime girebilmiş, çekimler açısında çağan ırmak filmi gibi çağan ırmak filmi... Bahadır'ın ağzından arka ses ile aktarımlar ise filmi izlenebilir ve anlamlı kılmaktadır.
--spoiler--
"hayat bir pamuk ipliğine bağlı sanırdım, benimkisi ayakkabı bağı ile bağlıymış."
--spoiler--
filmin hayal kırıklığına uğratmasına rağmen çağan ırmak ın bir şey kaybetmediğine inandığım film. çekim ve gösterim tarihi arasındaki fark sebebiyle melisa sözen ve ismail hacıoğlu gibi oyuncuların o günden bu yana ne kadar değiştiğini gösteren film.
çağan ırmak hakkında büyük şüphelere düşmemi sağlayan film. izlemeseydim çok şey kazanırdım, en azından çağan ırmak ın zihinmdeki yeri değişmemiş olurdu. yine de bu filmin kötülüğünün çağan ırmak ın ilk uzun metrajı olmasından kaynaklanmasını dileyerek, allah daha beterinden saklasın diyorum.
çağan ırmak'ın 2001 yılında çektiği, uzun metrajlı ilk filmi. film, okula bir silah götüren bahadır'ın bütün bir sınıfı ve öğretmenlerini bu silah yardımıyla rehin alması üzerine gelişmektedir. başlıca rollerini deniz uğur, volkan severcan ve nilgün belgün'ün paylaştıkları film, izleyici karşısına ilk kez 14. uluslararası ankara film festivali'nde çıkmıştır.
