altıncı nesil sözlük yazarı ve hayatın bana vermiş olduğu en güzel hediyedir.
ilk haber:
bana geleceğinin haberi verildiğinde henüz ilkokuldaydım. yaşadığım heyecanı ilkokul
servis şöförü medet amca'yla paylaştım ilk. yani duyduğumda ilk karşıma çıkan insanla.
çok sevindiğini söyleyemem. daha doğrusu pek umrunda da olmamıştır. oysa ben havalara uçuyordum. nasıl bir heyecandı anlatamam.
aramıza katılışın:
geldiğinin haberini babaannemden almıştım. arkamı babaanneme dönüp gözümden akan mutluluk yaşlarını camın hemen önündeki tül perdeyle paylaştım. camdan bakıyor gibiydim. fakat tek gördüğüm gözümün önünde akıp giden baloncuklardı. bir kardeş. hem de kız. 10 yıl sonra biten yalnızlığı hissetmiş olmalıydım.
ilk tanışma:
hastane odasına girdiğimde sen küçük yatağında kımıldamadan yatıyordun. annem elindeki kitabı bana uzattı ve " bu kitabı sana kardeşin aldı bak" dedi. gerek yoktu ki. kıskanacağımı mı düşünmüştü acaba. oysa ben sana bakıyordum sadece. büyülenmiş gibi.
sen benim ömrüme can kattın gelişinle. sana kızdım, popona bile vurdum küçükken.
sakızlarımı çaldın. ben okula gittikten sonra ayakkabılarınla yatağımda uyudun. oyuncak ayımın -bebekliğimden kalan birşey işte- gözlerini yoldun, kulaklarını ısırdın.
sen beni kızdırdın. sinirden ağlattın. sana zaman zaman kızdım ve sonradan deli gibi de üzüldüm.
sen benim ömrüme güzellik kattın. hem arkadaşım, hem kardeşim, hem kızım oldun.
senin gibi bir kardeşe sahip olduğum için çok mutluyum.
ve seninle hep gurur duydum.
hayatta ne yaparsan yap, neyin peşinden gidersen git, sana zarar vermeyecek bir şeyse, hep arkanda olacağım.
zarar vereceğini hissettiğim anda ise siperin benim
sözlüğe hoşgeldin.
