Öncelikle şunu söylemek isterim; iş hayatı benim için sadece bir kumardır. Riske girmekten hiç çekinmem, gözümü kırpmam, bir işe girdiğimde elimdekini all in yapmaktan korkmam. Bundan mütevellit çalışmak benim için hiç bir zaman bir hobiden öteye geçemedi. Hangi işe girdiysem maksimum 5 ayda köşeyi döndüm. Ama para da bir yere kadar değerli fakirler. Yoksa ben ne yapayım 3 tane arabayı, arabaları üst üste koyup sürecek halim yok ya. insan bir yerden sonra rekabet istiyor, yarışmak istiyor. Acaba ben ne zaman aşkta bu kadar büyük kaybettim de kumarda bu kadar çok kazanıyorum diye düşündüğümde ise bir şeylere ancak cevap bulabiliyorum.
Gençliğimin yeni filizlendiği yıllarda iş dünyasına girip bir tekila shot yapıp çıkmak için bir yorgancıda işe girmiştim. Hatta orda yatıyordum. Baya bildiğin vitrine yorganı serip yatıyordum. Sıcacık yorganın altına girip sokakta ele ele tir tir titreyerek gezen çiftleri izlemek acayip hoşuma gidiyordu. Oradan onlara bakarak "ehehe sümükleri donmuş amk" deyip sırıtmaya bayılıyordum. Hatta çoğu zaman sırıtarak uyuyakalıyordum.
Yine işlerin yoğun olmadığı bir gün (ki bu herhangi bir gündü) usta dışardaydı. Ben de ustanın çalıştığı, yerden bi karış yükseklikteki tezgahta yorganların üzerinde uzanmış, Elimdeki mandalinanın ortasına parmağımı sokup "yeaah kımmon" diye eğleniyordum ki içeri bir güzellik girdi. Üzerinde beyaz askılı, altında pembe şort, yaz mevsiminin güzelliğine güzellik katmıştı sanki. "evet buyrun" dedim ve yutkundum. "şeeyyy" dedi. "buyrun" dedim. "bana iyi bir sii.. pardon dikiş makinesi lazım" dedi. Elimdeki mandalinayı 'yeeealk' diye yalayıp fırlattım yana. Çok da cool'um bu arada, yattığım yerden konuşuyorum kızla. Dirseğim zeminde, başımı da elimin üzerine yaslamışım, yan pozisyonda sanki ressama nü poz verir gibi duruyorum orda. "ne tarz bir sii.. pardon dikiş makinesi lazım?" dedim. "bilmiyorum ki, sağlam bir şey olsun" dedi. Yatış pozisyonumu değiştirip yüz üstü kıza doğru uzanarak parmaklarım çenemi sıvazlayıp "hmmm" şeklinde düşünmeye başladım. "iyi diksin istiyorum" dedi kız, "dikişe başladım mı durmak bilmesin" dedi. O sırada ben break dans hareketlerine yeni bir figür kazandıracak sertliği yakalamaya başladım. Kız biraz daha dolaylı anlatım yaparsa dönmeye başlayacaktım nerdeyse. Bacaklarım titredi, bir anda kıvama geliverdim. "iyi misiniz?" dedi kız, "süperim, helikopterim" dedim ve koca yorganı belime dolayıp ayağa kalktım. "bunlar var, şunlar var" diyerek ustanın iş yaptığı dikiş makinelerini göstermeye başladım ama alıp gitse sıçtığımın resmidir. Usta siker beni. Yoksa bu dükkanda ne işi olsun satılık dikiş makinesinin? Singer bayii mi burası? "yok, bunları beğenmedim ikinci el gibi duruyorlar, bana sıfır lazım" dedi. O an suratıma piç bi gülümseme yerleşti, kız beni tarif ediyordu, bapbakirdim. "depoda var bir tane, baya sağlamdır, güçlüdür, ağırdır da hani, aslında kaldıramazsınız diye endişeleniyorum" dedim, "heh" deyip başımı bilyesi düşmüş gibi dingildettim. Ağzımı yaydırarak bir kez daha hardcore gülümsedin. Bir yandan da yorganın iki ucunu tek elimle birleştirmişim belimde tutuyorum. "evet tam aradığım işte, sağlam olsun, ağır olsun" dedi kız. Tekrar o yavşak gülümsemeyi yaptım ve önden gitmesi için elimle yolu göstererek "buyrun göstereyim izninizle" dedim. "yok yok bakmama gerek yok, tamam alayım ben onu, taşıyamam zaten, 5 tane abim var, birine söylerim gelip alır artık" dedi. Yüzümdeki gülümseme, kıza yolu gösteren elim öylece yarrak gibi ortada kaldı. "size iyi günler ben gideyim, abilerimden biri akşam gelir, parasını da onunla konuşursunuz" dedi. Boynum bükük sümüğümü çeke çeke ağlamaya başladım.
O gün bu gündür paraya lanet ederim. O geldikçe ben iterim, ben ittikçe o gelir. Size tavsiyem arabesk olmayın, ağlak olmayın. Neyse.. aldınız siz mesajı, daha çok yazardım da Feci kakam geldi, ben gidiyorum. See you.
