evet; yaklaşık 20 denedir aralıklarla rüyalarıma girip, beni uykumdan sıçratan olaydır.
karanlık bir mahsen olmasına karşın, duvarları bembeyaz olan kapalı bir oda da karşımda yüzünü ve vucudunu göremediğim bir silüet duruyor. etrafımızda 3 kisi olaya sahitlik ediyor ve bizi izliyorlar. insan gibi olduklarini dusunsemde onlarinda yuzlerini goremeyip, siluetlerini olarak farkedebiliyorum*
bana sorulan ilk soru, sen kimsin ve neden geldin? oluyor.
cevabim basit, kim miyim? bunu hatirlamiyorum fakat buradayim, bir yere gitmiyordum , birden burda olmadugumu farkettim diyorum. etrafima bakiyorum ve beni izleyen siluetler konuya sahitlik ediyor.
uzaktan derinden bir ses daha geliyor karsimdaki siluetten;
sana soruldu, gitmek ister misin ruyalarina, yoksa bizimle mi kalmak istersin?
safca cevap veriyorum; bana mi ne zaman soruldu soru, simdi degil mi? ne zaman cevap vermeliyim?
(tekrar soru sorulmadigi halde, icimde bir soru daha beliriyor. hani ruyalarda bir sey yapilmasada yapilmis gibi hareket edersiniz ya ayni oyle)
cevap yok, bakiyorum siluetler gitmis, bembeyaz karanlik oda da yalnizim, biraz sure geciyor ve korkmaya basliyorum. odanin kucuk bir camı var, ordan disariya bakiyorum ve disarisi degisik bir tonda badem rengi ve koyu yesilimsi ama yesil degil. garip , hayatimda hic gormedigim bir renk. korkmaya basliyorum ve geri gelin gonderin beni diyorum. ses yok, siluetlerde yok.
sonra tekrar cama donup hareketlilik olacak mi diye bekliyorum. coook uzaklarda bol sayida eskimis merdivenleri olan antik kent gibi kirli beyaz renkte bir bina var kocaman. merdivenler bir dagin tepesinden asagiya dogru iniyor ve kuru yaprak olarak tahmin ettigim garip seylerle suslu gibi. sanki etraftaki sisler acilmista yeni yeni gormeye baslamisim. onunde kocaman bir kalabalik , cogu beyaz elbiseli baslari acik kadinlardan olusan. gayet temiz ve insancil duruyorlar ama cook uzaklar. elimle cama vurup bagiriyorum, gelmek istiyorum diye. heey diyorum, acin surayi cikarin beni buradan. isin ilginc yani kendimide gormuyorum bende siluet gibiyim. emameti al diye bir el omzuma dokunup donmemi soyluyor. donmemle yuzumu goremeden, 4 yaslarinda dunyada bir insan oluyorum. bakiyorum ki yanimda annem var. hareketsiz yatiyorum. gozlerim kapali ama onu goruyorum. sonra gelip uyandirmak icin durtuyor beni, tam o sirada sicriyorum. isin garip tarafidir ki, birinin beni durttugunu uyandiktan sonra hissediyorum. gercekten o gercekligi yasayan var mi ama biri beni kesinlikle durtup uyandiyor, yuzde yuz eminim. 20 yildir hep ayni ruya ama, araliklarla goruyorum. nedir bunun alemeti cozemedim hala.
bazi arkadaslar sinirlenmis. birincisi basligi yanlis tanimla acmis olabilirim fakat, ruya bu sonucta, gecip sallayacak halim yok. zaten dunyaya gitmek ister misin diye sormuyorlar, sadece imali bir muhabbet geciyor. eminim arastirilsa buna benzer ruyalar goren insanlar cikacaktir.
not 1: ruyamizi yazdik sinirleniyor, mal misin?
not 2 : ilgilenmiyorsan defol git sana mi begendirecegim ruyami, git parka kaydiraktan kay.
