bana neciliğin zirvesidir bu söz. bana ne , bana ne, bana ne.
ama nazım hikmet der ki, ben yanmasam, sen yanmasan, biz yanmasak, nasıl çıkar karınlıklar aydınlığa.
allah'tan kurtuluş savaşında dedelerimiz, ninelerimiz yılanlara gerekeni yapmış. bazıları gibi bana dokunmayan yılan bin yaşasın dememiş.
unutma o yaşasın diye bıraktığın yılan bir gün seni can damarından sokar. ve senin gibilerde senin yardımına gelmez. geberir gidersin.
Duvardaki catlaktan bakan fare, çiftlik sahibi ile karisinin bir paket actiklarini gordu "Icinde yiyecek mi var?'" derken Bir baktı ki fare kapanı! Hemen bahceye kosup,
alarmi verdi : Evde kapan var! Evde kapan var!' Tavuk gidaklayip, kafayi kaldirdi ve,
'Bay fare", bu sizin icin ciddi bir sorun olsa da sahsen, beni ilgilendiren bir tarafi yok ne yazik ki!. Fare donup bu sefer domuzcuga, "Evde kapan var, evde kapan var"!
dedi. Domuzcuk konuyla ilgilendi ama, kendi hesabina 'Uzgunum bay fare, vah, vah
emin ol senin icin dua edecegim" dedi. Fare bu kez öküze yoneldi: "Evde kapan var!"
"Evde kapan var!" diye bagirdi nefes nefese. Öküz: 'Wow, Bay Fare, Senin icin uzuldum,
ama burnumu sokacagim bir sey degil.' dedi. E farenin de basini egip, gitmekten baska caresi kalmamisti... yalnizlik ve terkedilmislik hisleri icinde, fare kapani ile artik....tek basina basa cikmaya calisacakti!. O aksam evde, alisilmamis bir ses duyuldu. Sanki bir kapan, avinin uzerine kapanmisti. Sese kosan cifcinin karisi, karanlikta kapana, zehirli bir yilanın kuyrugu kaptirdigini gormemis. Yilan da onu isirmisti.. Ciftci karisini hastaneye kosturdu, Karisi eve atesli dondu. E atesli insana ne verilir? sicacik bir tavuk corbasi! Tavuk acilen pisirilmis! Ama kadin hala iyilesmiyormus es dost ahbap, gelince hasta ziyaretine, ciftci de sofraya domuzcugu cikarmak zorunda kalmis. Ama ciftcinin karisi iyilesmemis, ölmüs. Aman ne kalabalik gelmis cenazeye, ne kalabalık. Bu sefer de konuklari, doyurmak icin kesilen öküz olmus.... Fareye de olan biteni deliginin ardindan izlemek kalmis!....
Birimiz tehdit altindaysak, hepimiz risk altindayiz. Bu hayat denen yolculukta
Birlikte yol almaktayiz... Birbirimizi kollayip, guc ve guven paylasmaliyiz. HEPIMIZ, BiRBiRiMiZiN HALı TEZGAHINDA HAYATi öNEMI OLAN iPLIKLERiZ...HAYATLARIMIZ BiRLiKTE DOKUNUYOR.
