Bana biraz istanbul verin arkadaşlar, istanbul' un en güzel yerlerinden olsun. içinde çocukluğum olsun... biraz balık pazarı olsun, babamın elini tutup gittiğim Dandrino' nun sosisçi dükkanı olsun, babam elimi sıkı sıkı tutsun. Dışarıda her akşam vakti olduğu gibi çiseleyen bir yağmur olsun, elimde Taksim Parkından alınmış pembe balonum ayaklarımda siyah pabuçlarım olsun. Masanın köşesindeki kırmızı kadife koltuğun kenarına oturup, yoğurtlu kebabın ortasındaki uzun köfteyi yiyeyim, acı biber dilimi yaksın, annem beni çise götürsün. Arkadaşlar, bana biraz istanbul verin, içinde istiklal Caddesindeki Abdullah Efendi Lokantası olsun. istanbul' dan bolca verin bana arkadaşlar, ben istanbul' u çok özledim. içinde Abdi ipekçi Caddesi olsun, boydan boya istiklal Caddesi olsun. Adalar olsun, biraz da Moda olsun. Moda' daki Koço' nun Meyhanesi olsun arkadaşlar, tabaklarda bol bol çoban salatası, midye tava, kalamar olsun. Dışarıda Moda Deniz klübünden güzel bir müzik gelsin kulağıma... annemle babam klübün dans pistinde dans ediyor olsun. Annemin üstünde toz pembe tül tuvaleti, kollarında beyaz saten eldivenleri olsun. O gece babam Glen Ford' a benzesin arkadaşlar, ben annemi babamı çok özledim. Bizim evden çocukken gördüğüm sokakları verin arkadaşlar içinde sevdiğim arkadaşlar olsun karşı pencerede beni çok seven iki Yahudi madam olsun bana camın arkasından öpücükler yollasınlar.... ben bir maşrapa su dökeyim pencerenin altından geçenlerin üstüne Mahalede güneş batsın,annem beni sofraya çağırsın... Bana biraz istanbul verin arkadaşlar, hiç kaybetmeyeyim onu, sarıp sarmalayıp, yanımda Ankara' ya getireyim. Bir akşam üstü açayım istanbul paketini. Bakanlıklar' ın oradan bir düdük ötsün, memurlar otobüslerine binsinler, kentin üstüne hafif bir kış gününün pusu çöksün. Arkadaşlar paketi bir Ankara sabahında açayım. Çocukluğum dalga dalga evime dolsun. Duvardaki fotoğraflar canlansınlar, babaannemle dostlarım arkadaş olsun. Paketin içinde annemle babam da olsun.Unutmayın arkadaşlar, bir günbatımında onlarda olsun. Bana biraz istanbul verin arkadaşlar bir hançer gibi yüreğimi bölsün Biraz gözyaşı dökeyim ağlayayım;sonra mutlu olayım. Akşama kadar sokaklarda dolaşayım,sanki istanbul' u içip sarhoş olayım (alıntı)
istanbul'a kavuşamamış ancak bir türlü aklından da çıkaramamış insan feryadı.
aslında istanbul'da yaşamaya başlasa belki bir süre sonra sıkılacak, yorulacak, o hayalini kurduğu mekanlara gitme zamanı kalmayacak hayat kargaşası içinde ama yine de adı yeter, hayali yeter istanbul aşığı için, platonik aşklarımız gibi...
