aman kendini asmış
yüz kiloluk bir zenci
üstelik gece inmiş
ses gelmiyor kümesten
ben olsam utanırım
bu ne biçim öğrenci
hem dersini bilmiyor
hem de şişman herkesten
*****************************
iyi nişan alırdı
kendini asan zenci
bira içmez ağlardı
babası değirmenci
sizden iyi olmasın
boşanmada bir inci
çok canım sıkılıyor
kuş vuralım istersen.
hiç tanımadığın insanlardan şiir beklemeye başlamışsan
dön bak geceye yalnızsın ne yapsan
ölümden sevimlidir yalnızlık
yaşıyorsun düşünüyorsun
ne çıkar mecnun olsan leyla olsan.
Şafaksız şehirlerin rıhtımında
Ortayerinde oynanan hayatın
Silik bir karakteri gibi,
Sessizlik var, sinmişlik var
Ellerine uzanan çığlıklarda kaybolan
Karanlık bir korku var,
Sensizlik var işte,
Nasıl anlatılır bilmem,
Nasıl çizilir kağıda,
Nasıl betimlenir kafiyesiz bir şiirin
En devrik cümlesinde.
seni unutarak baktığımda bile
dünyanın her yerlerinden geçiyorsun
yayılıyorsun kalabalıklara
yalnız yayılmak mı
aşkın en büyüğü,en dayanılmazı demeli buna.
"karsimdasin iste...
bana bakmasan da oradasin, görüyorum seni.
ah benim sevdasinda bencil, yüreginde saglam sevdigim.
kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbasi oldu yüregim.
tikandigim o an,
elimi nereye koyacagimi sasirdigim o an iste,
aklimdan o kadar çok sey geçti ki takip edemedim.
ellerim boslukta, ben darda kaldim.
ellerim buz gibi, ben harda kaldim.
bir senfoni vardi kulagimda çalinan,
bitti artik hepsi...
köseme çekildim, hani hep kaldigim köseme.
bakis açim belli oldu yine.
geride kalan, ardindan bakar gidenlerin.
bir meltem olacak rüzgarim dahi kalmadi benim.
daglara çarptim her esisimde.
yollara küfrettim her gidisinde.
demistim sana hatirlarsan:
önemli olan zamana birakmak degil,
zamanla birakmamaktir..
simdi bana, geçen o zamanin
unutulmaz sancisi kalir
gittigim eger bensem, söyle bana kimden gittim?
sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim."
unutmak değil de alismak aslinda
alismak kahverengin olmadan yasamaya
alismak sessizlige , sensizlige
sen olmadan da hayata tutunabilmeye
ve aslında bütün mesele
kahvelerde kaybolamamktir belki de
kahve gozlerinde
kahve sende
gözlerin aklimda
bakisin kalbimde
ben sende kaldim.
sen uzakta.
sen daglarin ardinda
sen kalbimde.
ben sende kaldım
DESEM Ki
DESEM Ki
VAKiTLERDEN BiR NiSAN AKŞAMIDIR,
RÜZGARLARIN EN FERAHLATICISI SENDEN ESiYOR,
SENDE SEYREDiYORUM DENiZLERiN EN MAViSiNi,
ORMANLARIN EN KUYTUSUNU SENDE GEZMEKTEYiM,
SENDEN KOPARDIM ÇiÇEKLERiN EN SOLMAZINI,
TOPRAKLARIN EN BEREKETLiSiNi SENDE SÜRDÜM,
SENDE TATTIM YEMiŞLERiN CÜMLESiNi...
DESEM Ki SEN BENiM iÇiN;
HAVA KADAR LAZIM,
EKMEK KADAR MÜBAREK,
VE SU GiBi AZiZ BiRŞEYSiN.
NiMETTENSiN, NiMETTENSiN!
DESEM Ki...
iNAN BANA SEVGiLiM iNAN
EViMDE ŞENLiKSiN,BAHÇEMDE BAHAR
VE SOFRAMDA EN ESKi ŞARAP.
BEN SENDE YAŞIYORUM,
SEN BENDE HÜKÜM SÜRMEKTESiN.
BIRAK BEN SÖYLEYEYiM GÜZELLiĞiNi;
RÜZGARLARLA,NEHiRLERLE,KUŞLARLA BERABER.
GÜNLERDEN SONRA BiR GÜN,
ŞAYET SESiMi FARk EDEMEZSEN
RÜZGARLARIN,NEHiRLERiN,KUŞLARIN SESiNDEN,
BiL Ki, ÖLMÜŞÜM.
FAKAT YiNE ÜZÜLME,
MÜSTERiH OL.
KABiRDE BÖCEKLERE EZBERLETiRiM GÜZELLiĞiNi.
VE NEDEN SONRA,
TEKRAR DUYDUĞUN GÜN SESiMi GÖKKUBBEDE,
HATIRLA Ki,MAHŞER GÜNÜDÜR.
ORTALIĞA DÜŞMÜŞÜM,SENi ARIYORUM...
Son bir Güneş'i görse de gozlerim
Yine aya bakarım
Gecemsin benim
Soğuk kış gecelerinde altına sığındığım battaniyem
Yıldızımsın
Işığına bakıp
Sarhoş olduğum.
T.b.
Sayfa no: YOK
Cilt no: YOK
Hane no: YOK
Ana adı?
Ben sokak çocuğuyum abi
hani şu uçurtması asılı kalan çocuk varya,
bilyelerini rüyalarında unutan çocuk,
ve oyuncaklarını masal kahramanlarına kaptıran çocuk
o benim işte , o benim abi
sahi, bir annem olmalıydı değilmi?
ben dudaklarımda sokakları besteliyorum oysa
sahi abi, tadı nasıldı anne sütünün?
anneler nasıl okşar çocuklarını
anne kokusu nasıldır kimbilir?
ana ha?
bir anne çizebilirmisin benim için
karanlığın kar soğuğu parmak uçlarına bir anne
unutulmuş çocukların ürkek avuçlarına bir anne
ve yanına beni eklermisini abi?
tıpkı sulu boya resimlerdeki gibi
sımsıcak
Sahi abi, senin gözlerini kesmiyor değil mi
bir köprünün soğuk gergin ve karanlık bedeni
sahi sen hiç seyrettin mi ay dedeyi bir köprünün altından?
üşüdün mü abi kayan bir yıldıza bakarken?
abi sen, abi sen? boşver
gel boyat istersen ayakkabılarını
ben, aha şu ayakkabıların bağcıklarından asılıyırom yaşama
gel boyat ayakkabılarını
boyat da resmi çıksın
dostun, düşmanın tüm kaldırımlara
sayfa no: yok
cilt no: yok
hane no: yok
yokların varlığında tam göbek bağından yakalandın mı hiç yalnızlığa?
sahi bir de bir de babam olmalıydı değil mi?
baba?
beni döveecek bir babam bile yok biliyor musun?
nasırlı ellerinde şefkat arayacağım bir insan
kim bilir bayramda neler alır babalar çocuklarına
unutmuşum !
Bayramlarınızda vardı sizin öyle değil mi
arefeleriniz
bayramlarda temize çekilen dostluklar vardı sonra
oysa ben kırık dökük ıslıklar ısmarlıyorum
güneşe ve mehtaba
yankısız, bestelenmemiş ve bestelenmeyecek
serseri ıslıklar
bir babam olsaydı belki yeterdi
çocuk olurdum eskisi gibi
şımarırdım öylesine
boşver abi, kimin neyine bayram
kimin neyine hediye, baba kimin neyine abi
sahi senin düşlerin vardır
söylesene, göremedğini rüyanın düşünü kurarmısın
ahmet, bir düş görmüş geçenlerde
yorgun ve geç gelen bir gecede
utanırken anlattı, anlatırken utandı
bir ip bağlamış gök kuşağına
bak ana uçurtmamı gördün mü
ya uçurtmamın gölgesinde bilye oynayan çocukları?
ahmetin düşü işte
bana düşlerini kiralar mısın abi
bedava boyarım ayakkabılarını
bana düşlerini, düşlerini abi
boşver
bak iyi parlayacak bu ayakkıbılar
en parlak ayakkabılarınla yürüyeceksin yaşama
sen düşünme, sokaklar düşünsün beni
gazete manşetleri, 3. sayfa haberleri düşünsün
isimsiz bir damla gözyaşı düşünsün
sen beni düşünme, düşünme be abi
nasıl olsa ben olmayan ayakkabılarımın sıcaklığıyla
basıyorum tüm kaldırımlara
olmasa da annesi babası sokakların
sokak çocuğuyum işte
ben sokak çocuğuyum
kazanılmadan kaybedilmiş bir geleceğin herhangi bir yerinde
ben sokak çocuğuyum abi
hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan
oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran çocuk var ya
işte o benim
o benim abi
o benim
yine aynı koku geldi sen sandı burnum,
biraz delirdi nabzım herhalde korktum.
rüzgar girdi içime ondan tüm titremem,
sen bende aynısın ben eskiye benzemem.
nereden çıksam, sana geliyorum sanki
sabahları evden
herhangi bir saatte işten
akşamları bakkaldan
sigara içmek için gittiğim mutfaktan
gecenin bir yarısı yataktan
susadığım zaman sana sesleniyorum
'kalk kendin al...' diyorsun
kalkıyorum
o kadar...
suskunluğun bir çalar saat
yokluğun dünyalık bir uğraş her sabah
kandırıyorum kendimi işte
biraz önce gittiğine inanmasam hani
biraz sonra döneceğine
şu birazlar olmasa varya
yaşayamam.
kimi sevsem sensin / hayret
sevgin hepsini nasıl degiştiriyor
gözleri maviyken yaprak yeşili
senin sesinle konuşuyor elbet
yarım bakışları o kadar tehlikeli
senin sigaranı senin gibi içiyor
kimi sevsem sensin / hayret
senden nedense vazgeçilemiyor
herşeyi terk ettim / ne aşk ne şehvet
sarışın başladığım esmer bitiyor
anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırmızı jilet
bir belaya çattık / nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı zaman deliniyor
kimi sevsem sensin / hayret
kapıların kapalı girilemiyor
kimi sevsem sensin / senden ibaret
hepsini senin adınla cağırıyorum
arkamdan şımarık gülüşüyorlar
getirdikleri yağmur / sende unuttuğum
hani o sımsıcak iri çekirdekli
senin gibi vahşi öpüşüyorlar
kimi sevsem sensin / hayret
in misin cin misin anlamıyorum...
