yalnızlık.
her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır insanın bir yaşama sırasında
tek sermayesi, sahip olduğu tek şeydir
kıymetini bilmelidir, dedi.
yalnızdır insan
hep kalabalıklara karışma telaşı bundandır.
kalabalık yalnızlıklar, yalnız kalabalıklar oluşur, şehir şehir ülke ülke.
kalabalık arttıkça artmaktadır yalnızlık da.
insan bir ölümü istemez, bir de ondan beter bir yalnızlığı
ama ikisi de muhakkak gelir başına bir yalnız yaşama sırasında.
ölümün değil ama yalnızlığın bir tek çaresi var, dedi.
tek çaresi aşktır bir yalnız yaşama sırasında nefes almanın
aşk da zaten iki yalnızın ortak bir yalnızlıkta buluşmasıdır, dedi
aşık olun!
gösterin birbirinize yalnızlıklarınızı
nasılsa ayrılık insanın tek kişilik yalnızlığını özlemesi.
sade ölüm değil, ayrılık da yaşamın emri..
harika konusmalarin oldugu harika oyun.yilmaz erdogan in harika oyunu.
"anlatacaklarım var!vaaz vermek değil niyetim, duyduğumu söylemek. söylemeye değer şeyler duyuyorum zira. belki hayatı daha yaşanılır kılmak için ya da belki sade, ama sade anlatmak için... sen anlat dedi tanrı bana, anlaşılsın diye değil hiçbir mükafat istemeden anlat... çünkü bir mükafattır artık bir anlatıcıya doğru düzgün anlaşılmak!" der oyunun kahramanı hilmi duran.
çok beğendiğim bir tiyatro izler gibi değil de bir filozof metni okur gibi kendimden geçtiğim, müthiş tespitler ve repliklerle dolu yılmaz erdoğan'ın hayat birikiminin ortaya döküldüğü oyun. umarım bu seviyenin de üstüne çıkar ve bize yeni eserler izlettirir.
cedit: yuh ya. konuyla ilgili süper bir bilgi entrysi. lan izlediysen bilirsin bunu. tiyatrodaki adama elektrik çarptıktan sonraki durum için ya ne anlatıyorum ben yaa.
--spoiler--
-doğulu bir aksana sahip gençle, dosyası kabarık bir suçlunun diyaloğu:
-abi sende kaç vukuat var toplam şimdi?
+15-20 filandır sanırım. sein kaç tane?
-benim daha ilk abi.
+ne yaptın?
-bir akrabamı vurdum abi.
+çok büyük bi sebebin olsa gerek.
-yok abi kazara vurdum, düğünde.
+kesin damadı vurmuştur bu salak.
-yok abi damat bendim. gelini vurdum.
--spoiler--
"Anlatacaklarım var! Vaaz vermek değil niyetim, duyduğumu söylemek. Söylemeye değer şeyler duyuyorum zira. Belki hayatı daha yaşanır kılmak için ya da belki sade, ama sade anlatmak için... Sen anlat dedi Tanrı bana, anlaşılsın diye değil, hiçbir mükafat istemeden anlat... Çünkü bir mükafattır artık bir anlatıcıya doğru düzgün anlaşılmak! Sen anlat dedi... Sen sade anlat! Umudu hatırlatsın diye umutsuzluğu, çareye yol açsın diye çaresizliği anlat... Ders verme dedi kimseye, çünkü hoca denmez öğrenmesini bitirene. Çırakları olan bir çıraktır usta, olsa olsa...
Sen anlat dedi bana Tanrı, sen sade anlat.... "
--spoiler--
Bir yerde artık tartışılmaz bir usül oluşmuşsa yeni bir usül yaratın dedi,
Zira bir şeyi yapmanın şekli yani usulü amacının önüne geçmekte,
Amaçtan çok usulü kutsanır olmakta sonra,
O şeyi sevmek yetmez olmakta, o sevginin herkes gibi gösterilmesi sevmekten daha önemli sanılmakta,
Kardeşlerim usul kavga sebebi yaratmakta,
Usül gelse gelse yol manasına gelir ve eğer gerçeğe gitmekse maksadınız herkes kendi yolunu bulmalıdır,
Siz bir anayol yapar ve gerisini yasak ederseniz eğer dedi
Ya yol yolsuzluk ya da yolsuzluk yol olur dedi
--spoiler--
erdoğan'ın yıllardır cebinde biriktirdiği kelimeleri dile gelmiş, dökülmüş sayfalarca kağıdın üstüne bu oyunda. altan erkekli ses vermiş, hayat vermiş felsefesine. her yüzde başka bir dünya, her sözde başka bir yara. viyadüğün altında kalan ama kaldığı için değil, yaşamayı tek marifet bildiği için çırpınan dünyanın insanları...
muhteşem demek bile naif kalıyor izledikçe. oyunda da söylendiği gibi.. izledikçe kilitlendim, dondum, şaştım, kaldım...
