büyük üstad oğuz aral'ın zaman zaman kahkahalar atarak, zevkle okudugum kitabi (kelebek yayinlari-2000). siddetle tavsiye edilir.
kitapla ile ilgili yorumlara göz atmak isterseniz söyle buyrun:
ertuğrul özkök.
hürriyet 12.04.1998 "pazar yazıları."
..........
avni kesin dönüş yaptı. ama hepsinden önemlisi, oğuz aral haftalık mizah yazıları yazmaya başladı. ve ben bu yazıların bir müptelası oldum. simdi bu yazılardan oluşan kitap önümde duruyor.
o çok sevdiğim adıyla "huysuz ihtiyar" müstear başlığıyla bir oğuz aral klasiği. kapağın hemen arkasından gelen sayfada bana hitaben yazılmış şu yedi kelime: "ertuğrul bey, ertuğrul bey, yaptığınız marifeti beğendiniz mi?" beğenmek ne kelime oğuz Bey, kendi kendime alçak sesle, kimselerin duyamayacağı bir tonda, karşı koyamadığım bir gurur duygusuyla hayran oldum.
size utangaç bir ifadeyle şunu sormayı isterdim: "bunda gerçekten benim de küçücük bir payım varsa, ne mutlu bana..."
bu kitap gerçek anlamda bir mizah klasiği olmaya adaydır.
..........
kitabın girişinde "tam 62 yaşımda birinci kitabı becerdim. bakalım ikinci kısmet olacak mı?" diyor.
inşallah olur, inşallah olacak...
..........
doğan hızlan.
hürriyet 10.04.1998 "bakış."
..........
hayatı kendi için ve bizler için nasıl gülleri kadar güzel bir cennete çevirdiğini farkedersiniz. günlük yaşamın içinden fırlayan doğal mizahın ustalığını oğuz kaleme de getirebilmiş. oğuz u yakından tanıdığımdan, bunların birer günlük olduğuna kalıbımı basarım. cünkü onda gerçekle fantezi, hep birbiriyle itişip kakışır, sonunda zafer huysuz ihtiyar ındır.
hınçal uluç.
sabah 03.02.2000 "hıncal uluç."
..........
muhteşem bir adamdır oğuz... o bir filozoftur...
bu kitap "huysuz ihtiyar ın ikinci kitabıdır...
