biraz sakin olmanın güzelliğini hatırlatan kızdır.
bu derece kişisel bir incitme olmasa da başımdan geçen bir hadiseyi anlatayım bari:
kızın biri "yarın hastanede nineme test yapacaklar, alzeimer hastalığı teşhisi koyabilirler, üzülüyoruz ailece" diye bir mesaj gönderdi. ben de amerika'da bir grup rahibe'nin nasıl alzeimer'a rağmen dinç ve akli melekelerine sahip bir biçimde 90 ve 100 yaşına kadar yaşadıklarını gösteren 3 dakikalık bir Youtube videosu linki gönderdim (bir beyin belgeselinden alıntı, isteyen bulur). işin özü rahibeler kendilerini değişik alanlarda aktif tutarak hastalığın beklenen etkilerinden muaf kalmayı başarmışlar.
neyse, beş dakika sonra cevap geldi: "alzeimer gibi ciddi bir hastalığı hafife aldığımı falan zannetme, ancak acaba diyorum, bu nineler rahibe oldukları ve dolayısıyla erkeklere hiç bulaşmadıkları için böyle sağlam kalmış olabilirler mi?"
güldüm: "anlaşılıyor ki popona güzel bir kötek istiyorsun dostum" dedim, güldüğünü ifade eden elektronik sembollerle yanıt verdi. kapattık muhabbeti.
ne oldu, dünyanın en süper esprisini mi yaptı? belki hayır. ama çaba gösterdi, düşündü, nasıl bu acıklı durumu eğlenceli bir hale getiririm, nasıl incitirim vs. diye ortaya birşey koydu. ne yapsaydım yani, havlayıp bu çabasının içine mi etseydim?
bu arada, "boktan esprilere gülüp arada cinsel içerikli reaksiyonlar vererek kızı götürme peşinde olduğun dikkatimizden kaçmadı" zannedenlere de çok teessüf ederim; bu hikayeden bu ders mi çıkarılır? çok ayıp... hehe.
