Filmle tanışma hikayem de ilginç ama asıl paylaşmak istediğim yine bir hikayede kendimi buldum.
filmde bir hikaye anlatılıyor.hikaye, cesaretini kanıtlamak için ormanda yalnız uyuyan çocuk bir kral ile başlıyor. geceyi yalnız geçirirken kutsal bir görüntü görüyor çocuk kral. alevlerin içinden kutsal kase çıkıyor. tanrı'nın ilahi merhametinin simgesi...
bir ses duyuyor: ''insanların yüreklerini iyileştirmesi için kaseyi koru.'' ancak çocuk kasede güç, başarı ve güzellik dolu bir hayatın garantisini görüyor. bu kısa şaşkınlık halinde kendisini bir çocuk gibi değil de aksine yenilmez hissediyor.tanrı gibi... kaseyi almak için ateşe uzanıyor ama kase yok oluyor.. ve eli korkunç bir şekilde yanıyor. çocuk kral büyüdükçe yarası daha da derinleşiyor.yaşama amacını kaybediyor. kendine ve başkalarına inancı kalmayan ,sevemeyen,sevildiğini hissedemeyen bir insana dönüşüyor ... bu olay onu hasta ediyor. ölmeye başlıyor sonunda da.
bir gün kaleye bir soytarı geliyor ve kralın yalnız olduğunu görüyor.soytarı basit bir adamdır, o'nun kral olduğunu anlamıyor. sadece yalnız ve acı içinde bir adam gördüğü için ''seni üzen nedir dostum?'' diye soruyor kral da şöyle cevap veriyor: ''boğazım kurudu, su içmeliyim.'' soytarı yatağın yanından bir kap alıyor,suyla doldurup ve krala veriyor. kral suyu içmeye başlayınca yarasının iyileştiğini görüyor. ellerine bakınca ömrü boyunca aradığı kutsal kaseyi görüp soytarıya soruyor: '' en parlak ve cesur adamlarımın bulamadığını nasıl buldun?'' soytarı cevap veriyor: '' bilmiyorum. tek bildiğim senin susadığındı.''
hayatta mutluluğu yakalamanın yolunun ne kadar kolay olduğunu Gördüm yine. çok klasik olacak ama "hayatta küçük şeylerle mutlu olmak", "olayların iyi tarafını görebilmek", "fedakar olmak", "bakabilmeyi bilmek", "bir varmış bir yokmuş insan oğlu" vb. söylemlerin aslında nasıl da gerçek olduğunu farkettim.
Biraz tesadüf, biraz doğru Zaman, en çok da inanç.doğru Zamanda size ihtiyacınız olan şeyleri Sunan insanlara tutunmak gerek bir de sanırım.benim inancım bu ve yine umarım doğru zamandır.
Takındığımız bazı maskeler çok gerçekçi... insan kendi bile inanıyor.başka insanların inanmaması işten bile değil.
Belki duvarlarımızı yıkmak kolay değil ama yüksek olmayan duvarlar örüp arkasına saklanmak birilerinin seni bulmasını beklemek her zaman kötü bir fikir değilmiş.
sonu klasik holywood filmi olmuş evet eleştirileri,mesajları,oyunculukları vs değerlendirmeyi bırakıp beni etkileyen kısma odaklandım o yüzden.etkileyici güzel bir film ama hakettiği ilgiyi görememiş sanırım.
